Σειρά αυτοβιογραφικών ντοκιμαντέρ, παραγωγής 1982, στο οποίο παρουσιάζονται προσωπικότητες του ελληνικού θεάτρου.

Η συγκεκριμένη εκπομπή είναι αφιερωμένη στον ηθοποιό Μίμη Φωτόπουλο, ο οποίος αυτοβιογραφείται μέσα από διηγήσεις του για τη ζωή του και την καλλιτεχνική του πορεία.

Μιλά για τα πρώτα του καλλιτεχνικά ερεθίσματα όπως το θέατρο σκιών, τον Καραγκιόζη του Μόλα, τους κινηματογράφους της γειτονιάς με το πρόγραμμα που άλλαζε τρεις φορές την εβδομάδα, τις σπουδές του στην υποκριτική τέχνη.

Το καλοκαίρι του 1933 πρωτόπαιξε στο θέατρο. Θυμάται τα μπουλούκια αλλά και τον συνοικιακό κινηματογράφο «Νανά» της Βουλιαγμένης στην Κατοχή, όπου έπαιζε ο ίδιος θέατρο. Μιλά για τον θίασο του μεγάλου κωμικού Βασίλη Αργυρόπουλου και τον καθοριστικό ρόλο που έπαιξε στα πρώτα του βήματα, για τη γνωριμία του με τον Κάρολο Κουν και τη συνεργασία του με το Θέατρο Τέχνης και για τη συμμετοχή του στον θίασο «Ενωμένοι καλλιτέχνες».

Αναφέρεται στο περίφημο «θα κάαθεσαι», την ατάκα που τον καθιέρωσε στην επιθεώρηση και στην πρώτη του κινηματογραφική επιτυχία «Οι Γερμανοί ξανάρχονται», ταινία μέσα από την οποία καθιερώθηκε.

Ακόμη, μιλά για τον κινηματογράφο και τις ταινίες που γύρισε, πάνω από 100 στον αριθμό.

Αφηγείται σταθμούς από τη θεατρική του πορεία, μιλά για τα έργα που ανέβασε, όντας θιασάρχης από το 1953, και για την προτίμησή του στις ελληνικές κωμωδίες. Ειδική μνεία κάνει στη συνεργασία του με τον Ντίνο Ηλιόπουλο. Επίσης, στην ιδιότητά του ως σκηνοθέτη. Ο ίδιος εμφανίστηκε σε δεκάδες κωμωδίες και δραματικούς ρόλους. Μνημονεύει ρόλους-σταθμούς στην καριέρα του, όπου οι ερμηνείες του υπήρξαν χαρακτηριστικές στα έργα: «Κατά φαντασίαν ασθενής», «Ο καλός στρατιώτη Σβέικ» και «Δον Καμίλο».

Επίσης, μιλά για την ιδιότητά του ως δασκάλου στη Δραματική Σχολή Αθηνών του Γιώργου Θεοδοσιάδη, για τις πρόσφατες δουλειές του με νέους ηθοποιούς και εκφράζει τις απόψεις του για το θέατρο και τη σχέση θεατή και ηθοποιού.

Ακόμη, μιλά για τα σχέδιά του και την οικογένειά του.

Περιγράφει το συγγραφικό του έργο και μιλά για την ενασχόλησή του με τη ζωγραφική, την ιδιότυπη τεχνική κολάζ από γραμματόσημα. Περιλαμβάνονται πλάνα με τον ίδιο την ώρα της δημιουργίας. Διαβάζει, επίσης, από το βιβλίο του «Ελ Ντάμπα» όπου περιγράφει τα γεγονότα από τη σύλληψή του στα Δεκεμβριανά από τους Άγγλους και από το βιβλίο του «Γράμματα σε έναν νέο ηθοποιό» (1983) που έγραφε εκείνη την περίοδο.

Προβάλλονται πλάνα από κινηματογραφικές του ταινίες, καθώς και φωτογραφικό υλικό.