Δημοφιλείς ηθοποιοί του θεάτρου και του κινηματογράφου ξετυλίγουν το νήμα της ζωής τους και φωτίζουν γνωστές και άγνωστες πλευρές της προσωπικής και καλλιτεχνικής τους σταδιοδρομίας.

Μιλάνε για τα παιδικά τους χρόνια, τα μέρη που μεγάλωσαν, την εφηβεία τους, τους δικούς τους ανθρώπους και την απόφασή τους να ακολουθήσουν τον δρόμο του ηθοποιού.

Μας αφηγούνται τις πρώτες τους συγκινήσεις, την πρώτη επαφή με το κοινό, τη μύησή τους στους ρόλους που ερμήνευσαν, την τέχνη της υποκριτικής, τι έχει αλλάξει από πλευράς ερμηνείας, ποιο είναι το στοιχείο που τους χαρακτηρίζει ιδιαίτερα, πως βλέπουν τον κόσμο σήμερα, τι οραματίζονται για την κοινωνία και τους νέους ανθρώπους.

Σχολιάζουν την καθημερινότητα και υποστηρίζουν ότι η τέχνη λυτρώνει, δημιουργεί φίλους, ανοίγει νέους δρόμους στη ζωή και σε βοηθάει σιγά σιγά να προσπαθήσεις να συνδυάσεις τον άνθρωπο με τον καλλιτέχνη.

Τα «Ταξίδια στη Μνήμη» είναι ταξίδια μέσα στο χρόνο και στον εσωτερικό κόσμο του κάθε ηθοποιού. Ταξίδια χαρούμενα, ευχάριστα γεμάτα αναμνήσεις, ταξίδια που κάνουν οι ηθοποιοί μέσα στη ζωή, αλλά και μέσα από τους ρόλους τους.

Η σειρά παρουσιάζει δεκατρία ταξίδια μέσα από τα οποία παλαιότεροι και νεότεροι ηθοποιοί συναντώνται κάθε φορά με δυο νέους ηθοποιούς της τελευταίας γενιάς και τους διδάσκουν τις εμπειρίες και τις γνώσεις τους πάνω σε ένα ρόλο που αγάπησαν ιδιαίτερα.

Το «Ταξίδι στη μνήμη› για τον Σταμάτη Φασουλή αρχίζει από τη γενέτειρά του την Σαλαμίνα. Τον βρίσκουμε πάνω στο πλοίο να ατενίζει τον ορίζοντα και να θυμάται το πρώτο του ταξίδι στην Αθήνα, μια διαδρομή γεμάτη νεανικά όνειρα και καλλιτεχνικές ανησυχίες.
Στη Σαλαμίνα ξυπνούν οι μνήμες του παρελθόντος, τα παιδικά του ανέμελα παιχνίδια, οι γονείς του, το σχολείο, το σπίτι του. Οι δρόμοι της Σαλαμίνας και η περιδιάβασή τους από τον Σταμάτη Φασουλή μας βοηθάει να καταλάβουμε περισσότερα για τον ίδιο και για το πηγαίο ταλέντο του.
Στο δεύτερο σπίτι του, το Θέατρο «Δημήτρης Χορν› συνεχίζει την αφήγησή του μιλώντας μας για τους μεγάλους Δασκάλους του και τους σημαντικούς ανθρώπους που γνώρισε: τον Τερζάκη, τον Μινωτή, την Παξινού, την Αρώνη και φυσικά τον Δημήτρη Χορν, μια προσωπικότητα που τον ακολουθεί πάντα στη ζωή του.
Θυμάται το ελεύθερο θέατρο, τα ξέγνοιαστα χρόνια, μας μιλάει για το νέο ελληνικό θέατρο όπου έχει αφιερώσει τη ζωή του ως ηθοποιός, μα κυρίως ως σκηνοθέτης.
Το σινεμά του αρέσει πολύ αλλά η συμμετοχή του είναι μικρή διότι είναι αφοσιωμένος στη μεγάλη του αγάπη το θεατρικό σανίδι.
Ο Σταμάτης Φασουλής αναπολεί, παθιάζεται, ονειρεύεται και εμείς μαζί του τον ακολουθούμε στο όνειρο που χάραξε ο ίδιος στο θέατρο Δημήτρης Χορν.