Δημοφιλείς ηθοποιοί του θεάτρου και του κινηματογράφου ξετυλίγουν το νήμα της ζωής τους και φωτίζουν γνωστές και άγνωστες πλευρές της προσωπικής και καλλιτεχνικής τους σταδιοδρομίας.

Μιλάνε για τα παιδικά τους χρόνια, τα μέρη που μεγάλωσαν, την εφηβεία τους, τους δικούς τους ανθρώπους και την απόφασή τους να ακολουθήσουν τον δρόμο του ηθοποιού.

Μας αφηγούνται τις πρώτες τους συγκινήσεις, την πρώτη επαφή με το κοινό, τη μύησή τους στους ρόλους που ερμήνευσαν, την τέχνη της υποκριτικής, τι έχει αλλάξει από πλευράς ερμηνείας, ποιο είναι το στοιχείο που τους χαρακτηρίζει ιδιαίτερα, πως βλέπουν τον κόσμο σήμερα, τι οραματίζονται για την κοινωνία και τους νέους ανθρώπους.

Σχολιάζουν την καθημερινότητα και υποστηρίζουν ότι η τέχνη λυτρώνει, δημιουργεί φίλους, ανοίγει νέους δρόμους στη ζωή και σε βοηθάει σιγά σιγά να προσπαθήσεις να συνδυάσεις τον άνθρωπο με τον καλλιτέχνη.

Τα «Ταξίδια στη Μνήμη» είναι ταξίδια μέσα στο χρόνο και στον εσωτερικό κόσμο του κάθε ηθοποιού. Ταξίδια χαρούμενα, ευχάριστα γεμάτα αναμνήσεις, ταξίδια που κάνουν οι ηθοποιοί μέσα στη ζωή, αλλά και μέσα από τους ρόλους τους.

Η σειρά παρουσιάζει δεκατρία ταξίδια μέσα από τα οποία παλαιότεροι και νεότεροι ηθοποιοί συναντώνται κάθε φορά με δυο νέους ηθοποιούς της τελευταίας γενιάς και τους διδάσκουν τις εμπειρίες και τις γνώσεις τους πάνω σε ένα ρόλο που αγάπησαν ιδιαίτερα.

Το ταξίδι στη μνήμη της Ρένη Πιτακή αρχίζει από την Αθήνα, την πόλη όπου μεγάλωσε. Θυμάται τα Εξάρχεια όπου γεννήθηκε, το νεοκλασικό σπίτι στην οδό Μεθώνης, τα ξέγνοιαστα παιδικά χρόνια σε δύσκολες εποχές για την Ελλάδα, όπως στα χρόνια του Εμφυλίου.
Θυμάται έντονα και την ελληνική επαρχία όπου μεγάλωσε, λόγω των συχνών μεταθέσεων του πατέρα της που ήταν στρατιωτικός. Στην εφηβεία νοιώθει την πρώτη έλξη για το θέατρο, όμως παρ’ όλα αυτά με το τέλος του σχολείου δίνει εξετάσεις στο Πανεπιστήμιο και ακολουθεί την οικογενειακή παράδοση στη Φιλοσοφική. Η ενασχόλησή της με το θέατρο γίνεται με την προτροπή της μητέρας που την πηγαίνει στο Θέατρο Τέχνης. Εκεί γίνεται δεκτή και εγκαταλείπει το Πανεπιστήμιο.
Το Θέατρο Τέχνης θα γίνει το σπίτι της για πολλά χρόνια. Εκεί μέσα έρχεται σε επαφή με σημαντικούς ανθρώπους του θεάτρου: Χατζημάρκο, Σιδέρη, Λαζάνη, Κουγιουμτζή και φυσικά τον μεγάλο δάσκαλο Κάρολο Κουν. Ακολουθεί ο πρώτος ρόλος και μια μεγάλη καριέρα μέσα στο Θέατρο Τέχνης που θα την κάνει τη βασική πρωταγωνίστριά του.
Μετά την περίοδο του Θεάτρου Τέχνης ακολουθούν και άλλοι σημαντικοί ρόλοι που στέφονται με επιτυχία. Ένας απ’ αυτούς είναι ο τελευταίος της στη «Μαρία Στιούαρτ» στο θέατρο Κεφαλληνίας.
Η Ρένη Πιτακή, μια κατεξοχήν θεατρική ηθοποιός, μιλάει και για το σινεμά, το οποίο αγαπά. Έχει κάνει μόνο μία ταινία σε σκηνοθεσία Τάκη Αντωνόπουλου και τρία σίριαλ για την τηλεόραση με εξαίρετες ερμηνείες.
Το ταξίδι στη μνήμη τελειώνει στο σπίτι της στην Πλάκα, όπου εκεί αναπολεί τους ανθρώπους που έφυγαν, με σημαντική αναφορά στον Μίμη Κουγιουμτζή, σύντροφό της στη ζωή και στην Τέχνη για πολλά χρόνια και πιστεύει ότι ο χαμός του είναι μια σκανταλιά που έκανε ο Μίμης, ένα παιχνίδι, σαν αυτό που έκαναν για πολλά χρόνια μαζί στο θέατρο.