Διασκευή του ομώνυμου μυθιστορήματος του Ηλία Βενέζη.

Τον Ιούλιο του 1923, πρόσφυγες από τη Φώκαια της Μικράς Ασίας αναζητούν μία καινούργια πατρίδα. Η σωτηρία ενός παιδιού που κινδύνεψε να πνιγεί στην ερημιά της Αναβύσσου ερμηνεύεται από τους πρόσφυγες σαν «θέλημα Θεού» και αποφασίζουν να μείνουν στον τόπο, παρά τις αντιδράσεις των ντόπιων. Αρχικά, αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα, ενώ ένας αρχαιοκάπηλος καταφτάνει στην περιοχή και προσπαθεί να αποκτήσει φιλίες ανοίγοντας ένα μπακάλικο στον καταυλισμό τους. Το κράτος στέλνει σκηνές και τους παραχωρεί λίγη γη και η ζωή αρχίζει σιγά-σιγά να παίρνει το δρόμο της.
Κυρίαρχη θέση ανάμεσα στους πρόσφυγες κατέχει ο Γλάρος και η γυναίκα του Ελένη, που μαθαίνει από έναν ντόπιο πως σ’ αυτόν τον τόπο υπήρχε πριν χιλιάδες χρόνια μια πολιτεία που βούλιαξε. Ο αρχαιοκάπηλος πλησιάζει τον Γλάρο και προσπαθεί να τον πείσει να του παραχωρήσει το χωραφάκι που του χάρισε το κράτος. Εκείνος ένα βράδυ βλέπει στον ύπνο του έναν αρχαίο θεό, σκάβει ανακαλύπτοντας ένα αρχαίο άγαλμα. Η Ελένη τον προτρέπει να το πουλήσουν και να ζήσουν σαν άνθρωποι, αλλά αυτός αρνείται. Στη διάρκεια μιας κατακλυσμιαίας βροχής, η Ελένη πνίγεται και κάποιοι κλέβουν το άγαλμα από το σπίτι του Γλάρου.
Με το πέρασμα του χρόνου, η ζωή ομαλοποιείται και οι πρόσφυγες ριζώνουν στην Ανάβυσσο. Ο Γλάρος συντελεί στη διαλεύκανση του στυγερού βιασμού και της δολοφονίας του κοριτσιού μιας φιλικής οικογένειας παραδίνοντας στις αρχές το δολοφόνο. Στο μεταξύ, η κόρη του Αυγή που έχει μεγαλώσει, ζητά να μάθει «τι κρύβεται πίσω απ’ τα βουνά» και να γνωρίσει τη μεγάλη πόλη.

Ο ΓΛΑΡΟΣ (ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΟΥΝΤΑΣ) πληροφορείται στο καφενείο την ύπαρξη αρχαίων στη γη της Αναβύσσου. Τα καΐκια με τη βοήθεια του κράτους φτάνουν στην περιοχή και οι πρόσφυγες αρχίζουν να στήνουν τις σκηνές. Ο ΠΡΑΣΙΝΟΣ (ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΙΑΛΕΓΜΕΝΟΣ) επισκέπτεται για ακόμη μια φορά τον ΓΛΑΡΟ, προσφέροντας τη βοήθειά του για τις ανάγκες της οικογένειάς του. Ο ίδιος στη συνέχεια εξιστορεί με ενθουσιασμό στη γυναίκα του τα όσα πληροφορήθηκε για την θαμμένη αρχαία πολιτεία. Την επόμενη μέρα οι χωριανοί αρχίζουν να σκάβουν τη γη και να χτίζουν τα καλύβια τους, ελπίζοντας σε ένα καλύτερο μέλλον για τους ίδιους αλλά και τους δικούς τους ανθρώπους που είναι αιχμάλωτοι στο μέτωπο. Καθώς σκάβει, ο ΦΩΤΗΣ ΓΛΑΡΟΣ εντοπίζει τις πέτρες ενός τείχους, και, χαρούμενος αλλά και προβληματισμένος για την ανακάλυψή του, προστρέχει στον ΠΡΑΣΙΝΟ και στη συνέχεια στον γιατρό ΒΕΝΗ (ΠΕΤΡΟΣ ΖΑΡΚΑΔΗΣ) για να ζητήσει τη συμβουλή τους. Στο σπίτι των ΒΕΝΗΔΩΝ, ο γιατρός και η ΕΙΡΗΝΗ ΒΕΝΗ (ΜΠΕΤΥ ΑΡΒΑΝΙΤΗ), σε συναισθηματική φόρτιση, διαφωνούν. Ο ΠΡΑΣΙΝΟΣ, αναζητώντας τον ΓΛΑΡΟ, περνά από το γιατρό και έχει μια σύντομη συνομιλία μαζί του, η οποία όμως βάζει σε σκέψεις το ζεύγος ΒΕΝΗ για τις προθέσεις του απέναντι στους χωρικούς και τον ΓΛΑΡΟ. Όταν ο χωρικός ενημερώνει τον ΠΡΑΣΙΝΟ για την ανακάλυψή του, εκείνος δείχνει έντονο ενδιαφέρον και του ζητά να δει από κοντά τα ευρήματα. Ο ΓΛΑΡΟΣ αρνείται την χρηματική προσφορά του αρχαιοκάπηλου για να νοικιάσει το χωράφι του, κάτι το οποίο εξαγριώνει τον ΠΡΑΣΙΝΟ, ο οποίος τον απειλεί.