Δημοφιλείς ηθοποιοί του θεάτρου και του κινηματογράφου ξετυλίγουν το νήμα της ζωής τους και φωτίζουν γνωστές και άγνωστες πλευρές της προσωπικής και καλλιτεχνικής τους σταδιοδρομίας.

Μιλάνε για τα παιδικά τους χρόνια, τα μέρη που μεγάλωσαν, την εφηβεία τους, τους δικούς τους ανθρώπους και την απόφασή τους να ακολουθήσουν τον δρόμο του ηθοποιού.

Μας αφηγούνται τις πρώτες τους συγκινήσεις, την πρώτη επαφή με το κοινό, τη μύησή τους στους ρόλους που ερμήνευσαν, την τέχνη της υποκριτικής, τι έχει αλλάξει από πλευράς ερμηνείας, ποιο είναι το στοιχείο που τους χαρακτηρίζει ιδιαίτερα, πως βλέπουν τον κόσμο σήμερα, τι οραματίζονται για την κοινωνία και τους νέους ανθρώπους.

Σχολιάζουν την καθημερινότητα και υποστηρίζουν ότι η τέχνη λυτρώνει, δημιουργεί φίλους, ανοίγει νέους δρόμους στη ζωή και σε βοηθάει σιγά σιγά να προσπαθήσεις να συνδυάσεις τον άνθρωπο με τον καλλιτέχνη.

Τα «Ταξίδια στη Μνήμη» είναι ταξίδια μέσα στο χρόνο και στον εσωτερικό κόσμο του κάθε ηθοποιού. Ταξίδια χαρούμενα, ευχάριστα γεμάτα αναμνήσεις, ταξίδια που κάνουν οι ηθοποιοί μέσα στη ζωή, αλλά και μέσα από τους ρόλους τους.

Η σειρά παρουσιάζει δεκατρία ταξίδια μέσα από τα οποία παλαιότεροι και νεότεροι ηθοποιοί συναντώνται κάθε φορά με δυο νέους ηθοποιούς της τελευταίας γενιάς και τους διδάσκουν τις εμπειρίες και τις γνώσεις τους πάνω σε ένα ρόλο που αγάπησαν ιδιαίτερα.

Το «Ταξίδι στη μνήμη» της Μπέτυς Αρβανίτη ξεκινάει από το σπίτι της. Τη βρίσκουμε στη βεράντα της, όπου ατενίζοντας τον Αττικό ουρανό, ξυπνούν μέσα της οι μνήμες. Μας μιλάει για το κέντρο της Αθήνας, όπου έζησε τα παιδικά της χρόνια, την εφηβεία της, τους προβληματισμούς της και τους πρώτους εφηβικούς έρωτες.
Παιδί από αστική οικογένεια, μεγάλωσε με ελευθερία, χωρίς καμία καταπίεση και από μικρή ακολουθούσε τα όνειρά της, χωρίς κανέναν δισταγμό. Έτσι, μετά το σχολείο, γνωρίζοντας ότι θέλει να γίνει ηθοποιός, αλλάζει τρεις σχολές, Θέατρο Τέχνης, Σχολή Βαχλιώτη και Κατσέλη και μπαίνει στο χώρο της Τέχνης. Γνωρίζει σημαντικούς ανθρώπους που την ακολουθούν σε όλη της τη ζωή. Τον Βαχλιώτη, τον Σολωμό και φυσικά τον πιο σημαντικό για την ίδια, τον Μίνω Βολανάκη, με τον οποίο αισθάνεται την απόλυτη ταύτιση μεταξύ ηθοποιού και σκηνοθέτη.
Ο πρώτης της ρόλος είναι αυτός της «Άννας Μπολέιν», σε σκηνοθεσία Λεωνίδα Τριβιζά. Ακολουθούν συνεργασίες με πολλούς αξιόλογους σκηνοθέτες και ηθοποιούς και η Μπέτυ Αρβανίτη καθιερώνεται ως πρωταγωνίστρια.
Η γνωστή ηθοποιός μας μιλάει επίσης για το σινεμά, που αγαπά πολύ, και το πόσο τη βοήθησε στη ζωή της, αφού, όπως λέει, μέσα απ’ αυτό χάρηκε την ίδια τη ζωή.
Τέλος, τη βρίσκουμε κατασταλαγμένη στο δικό της χώρο, τον θεατρικό οργανισμό «Πράξη», που ίδρυσε με τη βοήθεια σημαντικών συντελεστών, ανάμεσα στους οποίους και ο γιος της Αλέξης Σταμάτης, που είναι συγγραφέας.
Τα όνειρα δεν σταματούν για την Μπέτυ Αρβανίτη και η ίδια είναι ευτυχισμένη που βρήκε να τα στεγάσει στο θέατρο της οδού Κεφαλληνίας.