Το «ΚΛΕΙΝΟΝ ΑΣΤΥ – Ιστορίες της πόλης» συνεχίζει και στον 3ο κύκλο του το μαγικό ταξίδι του στον αθηναϊκό χώρο και χρόνο, μέσα από την ΕΡΤ2, κρατώντας ουσιαστική ψυχαγωγική συντροφιά στους τηλεοπτικούς φίλους και τις φίλες του.

Στα δέκα ολόφρεσκα επεισόδια που ξεκινούν την προβολή τους από τα τέλη Μαρτίου 2022, το κοινό θα έχει την ευκαιρία να γνωρίσει τη σκοτεινή Μεσαιωνική Αθήνα (πόλη των Σαρακηνών πειρατών, των Ενετών και των Φράγκων), να θυμηθεί τη γέννηση της εμπορικής Αθήνας μέσα από τη διαφήμιση σε μια ιστορική διαδρομή γεμάτη μνήμες, να συνειδητοποιήσει τη βαθιά και ιδιαίτερη σχέση της πρωτεύουσας με το κρασί και τον αττικό αμπελώνα από την εποχή των κρασοπουλειών της ως τα wine bars του σήμερα, να μάθει για την υδάτινη πλευρά της πόλης, για τα νερά και τα ποτάμια της, να βιώσει το κλεινόν μας άστυ μέσα από τους αγώνες και τις εμπειρίες των γυναικών, να περιπλανηθεί σε αθηναϊκούς δρόμους και δρομάκια ανακαλύπτοντας πού οφείλουν το όνομά τους, να βολτάρει με τα ιππήλατα τραμ της δεκαετίας του 1890, αλλά και τα σύγχρονα υπόγεια βαγόνια του μετρό, να δει την Αθήνα με τα μάτια του τουρίστα και να ξεφαντώσει μέσα στις μαγικές της νύχτες.

Κατά τον τρόπο που ήδη ξέρουν και αγαπούν οι φίλοι και φίλες της σειράς, ιστορικοί, κριτικοί, κοινωνιολόγοι, καλλιτέχνες, αρχιτέκτονες, δημοσιογράφοι, αναλυτές σχολιάζουν, ερμηνεύουν ή προσεγγίζουν υπό το πρίσμα των ειδικών τους γνώσεων τα θέματα που αναδεικνύει ο 3ος κύκλος, συμβάλλοντας με τον τρόπο τους στην κατανόηση, τη διατήρηση της μνήμης και το στοχασμό πάνω στο πολυδιάστατο φαινόμενο που λέγεται «Αθήνα».

Έζησε θρυλικούς καιρούς αυτή η πόλη, κατά τους οποίους όλο το υγρό στοιχείο της είχε μια ανυπέρβλητη ιερότητα.

Καιρούς που ο θεός των θαλασσών μονομαχούσε για το όνομά της, που οι ποταμοί της συνδέονταν με τα μεγάλα της γυμνάσια και οι μύστες της κατέφθαναν στον Ιλισσό να καθαρθούν πριν ξεκινήσουν την ελευσίνια πομπή τους.

Έζησε και «πιο πραγματικούς» καιρούς, όμως.

Δύσκολα χρόνια, που η ανάγκη για νερό ήταν αδυσώπητη και η πάλη με την αγριότητα των χωμάτων σκληρή.

Το κρίσιμο ζήτημα της μεταφοράς ικανοποιητικού όγκου υδάτων στην κατοικημένη περιοχή γέννησε βέβαια αξιοθαύμαστα έργα, όπως τα περίφημα αρχαία υδραγωγεία της, το Πεισιστράτειο και το Αδριάνειο, τμήματα και ίχνη των οποίων μπορεί να διακρίνει κανείς μέχρι τις μέρες μας στο κέντρο και τις συνοικίες της Αθήνας.

Και με εκείνους και με τους άλλους καιρούς ασχολείται το επεισόδιο «Υδάτινη Αθήνα» του Κλεινόν Άστυ – Ιστορίες της πόλης.

Ένα επεισόδιο αφιερωμένο στα ποτάμια, τους χειμάρρους και τα ρέματα της Αθήνας, που κάποτε διέσχιζαν κελαρυστά περιοχές τις οποίες σήμερα ξέρουμε για τους πολύβουους, κεντρικούς τους δρόμους, όπως η Μιχαλακοπούλου και η Καλλιρρόης.

Μαζί με τις ιστορίες του Ιλισσού, του Κηφισού, του Ηριδανού, του Ποδονίφτη ζωντανεύουν εικόνες μιας Αθήνας με περίλαμπρες μαρμάρινες κρήνες, μαγική παραποτάμια φύση και πανέμορφα γεφύρια, που ωστόσο δεν έχουν μόνο την ειδυλλιακή τους πλευρά.

Τι απίστευτος μόχθος ήταν αλήθεια κάποτε να έρθει το νερό στο σπίτι με τις στάμνες και τα νεροβάρελα, πόσες γυναικείες πλάτες δεν τσακίστηκαν ανά τους αιώνες για να γίνει το κουβάλημα αυτό… Ακριβοθώρητο «ύδωρ», επικίνδυνα μολυσμένο κάποιες φορές, που σκόρπισε τουλάχιστον 7-8 επιδημίες κατά το 19ο αιώνα.

Ακολουθώντας τη ροή των ποταμών και των χρόνων, το επεισόδιο μας ταξιδεύει ακόμη στις μέρες των νεροκρατών με τα τεράστια κλειδιά που ανοιγόκλειναν τις βρύσες προσφέροντας νερό μόνο στους φίλους της δημοτικής αρχής, στους νερουλάδες που με τα κάρα τους κουβαλούσαν και διένειμαν νερό σε κεντρικά σημεία της πόλης, αλλά και στην πραγματική κοσμογονία που επέφερε η είσοδος της ΟΥΛΕΝ στην αθηναϊκή πραγματικότητα.

Από το μεταξικό «Θάπτομεν τον Ιλισσό», που συμβολίζει το οριστικό τέλος μιας εποχής για το αστικό τοπίο, έχουν περάσει περισσότερα από 80 χρόνια.

Σε εντελώς αντίθετη κατεύθυνση από την τότε επιλογή της υπογειοποίησης των νερών, η σύγχρονη προσέγγιση επιτάσσει την αποκάλυψή τους. Περιβαλλοντικοί και όχι μόνο λόγοι, αλλά και η διεθνής εμπειρία, συνηγορούν υπέρ της ανάδειξης και αποκατάστασης των ποταμών -ή τουλάχιστον σεβαστών τμημάτων τους.

Για όλα αυτά και για πολλά ακόμη μιλούν στην κάμερα του Κλεινόν άστυ – Ιστορίες της πόλης οι:

Γιαννοπούλου Δήμητρα (Δρ. Κλασικής Αρχαιολογίας), Γκαίτλιχ Μαρτίνος (Περιβαλλοντολόγος), Δευτεραίος Παναγιώτης (Πολιτικός Μηχανικός – Σπηλαιολόγος), Ευφραιμίδης Ιωσήφ (Αρχιτέκτων – Πολεοδόμος), Ζουμπουλάκης Σταύρος (Συγγραφέας),

Θεοδοσόπουλος Δημήτρης (Αγρονόμος - Τοπογράφος - Μηχανικός Ε.Μ.Π. - Ομάδα Γεωμυθική), Κορρές Μανόλης (Ακαδημαϊκός), Νεστορίδη Ευτυχία – Μύρτα (Γεν. Δ/ντρια Ψηφιακής Διακυβέρνησης ΕΥΔΑΠ), Σαχίνης Γιώργος (Διευθυντής Στρατηγικής & Καινοτομίας ΕΥΔΑΠ), Σκιαδάς Ελευθέριος (Δημοσιογράφος)

Ο Δημήτρης Καταλειφός διαβάζει αποσπάσματα από τον «Φαίδρο» του Πλάτωνα και το ποίημα του Γιώργου Σεφέρη «Ο τόπος μας είναι κλειστός» από την ποιητική συλλογή Μυθιστόρημα Ι'.