Ελληνική ταινία μυθοπλασίας |Μουσική, Ρομαντική

Υπόθεση: Μια ελληνο-ιαπωνική σινε-οπερέτα, όπου ο μύθος της αρπαγής της Περσεφόνης ζωντανεύει μπροστά στα μάτια μιας ομάδας γυναικών από την Ιαπωνία, καθώς η άφιξη του ξένου άντρα αναστατώνει τα μέλη της οικογένειας του ξενώνα «Persephone» και τα αναγκάζει να ταυτιστούν με τη μοίρα των ηρώων του μύθου.

Βραβεία: 60 Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης – Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Σκηνοθέτη (Ε.Κ.Κ.)

Σημείωμα σκηνοθέτη: «Η ταινία PERSEPHONE αποτελεί μια επικαιροποιημένη ματιά στον αρχαιοελληνικό Μύθο της Αρπαγής της Περσεφόνης, όπου η άφιξη ενός ξένου στον Ξενώνα Περσεφόνη όχι μόνον ανατρέπει την τάξη της οικογένειας, υπό το ατάραχο βλέμμα των Ιαπώνων τουριστών, αλλά επαληθεύει και τον αρχέγονο μύθο, ταυτίζοντας τη μοίρα τους με κείνη των μυθικών προσώπων. Πρόκειται για μια κινηματογραφική οπερέτα, με στοιχεία και επιρροές τόσο από τον ευρωπαϊκό πολιτισμό, κυρίως στην επιλογή των κλασικών μουσικών θεμάτων του 19ου αιώνα, όσο και από τον ιαπωνικό πολιτισμό, από το θέατρο Καμπούκι και την ποίηση χαϊκού, μέχρι την σύγχρονη τεχνική του καραόκε. Ένα σκοτεινό παραμύθι το οποίο με πρόσχημα τον έρωτα μιλάει για το απαρηγόρητο της ύπαρξης και το θάνατο. Τα πρόσωπα της ταινίας επιζητούν μια ευκαιρία να υψωθούν σ’ ένα διαφορετικό επίπεδο ύπαρξης, να ζήσουν μια εμπειρία υπέρβασης που θα δώσει ένα καινούργιο νόημα στη ζωή τους. Σε ανάλογη μέθεξη προσπαθούν να οδηγήσουν και τους δώδεκα Ιάπωνες τουρίστες, που ως άλλος Χορός Αρχαίας Τραγωδίας ή ως άλλοι Μύστες των Ελευσίνιων Μυστηρίων, συμμετέχουν στις δραστηριότητες και στα μουσικοχορευτικά και θεατρικά δρώμενα του Ξενώνα Περσεφόνη. Προς την κατεύθυνση επικαιροποίησης του μύθου, θα αποδομήσουμε σταδιακά το αισθητικό περιβάλλον και τη λειτουργία των χαρακτήρων «βυθίζοντάς» τους στο σκοτάδι, επιχειρώντας μια ισορροπία μεταξύ της θεατρικότητας που ξεχωρίζει τις ταινίες των Derek JARMAN και Peter GREENAWAY και της αποδραματοποιημένης αφήγησης των Albert SERRA και Bruno DUMONT. Παράλληλα επιλέγουμε το «ακαδημαϊκό» φορμά 1:33, αξιοποιώντας την κατακόρυφη σχέση του κιν/φικού κάδρου και ενισχύοντας σταδιακά το κενό κάτω από τα πόδια των ηρώων, μέχρι την τελική πτώση...»