Η σειρά ντοκιμαντέρ «Τα ορφανά του 1821: Ιστορίες Αμερικανικού Φιλελληνισμού» φιλοδοξεί να φωτίσει μια λιγότερο γνωστή πλευρά της Ελληνικής Επανάστασης και να μιλήσει για την κληρονομιά των ορφανών Ελληνόπουλων, αλλά και την ιστορία των απογόνων τους έως σήμερα.

Η Παλιγγενεσία του 1821 και ο Αμερικάνικος Φιλελληνισμός συνθέτουν τον καμβά επάνω στον οποίο εξελίσσεται η τρικυμιώδης ζωή των ορφανών Ελληνόπουλων, που μεταφέρθηκαν σε αμερικανικές πόλεις, ανατράφηκαν με φροντίδα και σπούδασαν με επιτυχία.

Πολλά απ’ αυτά, μεγαλώνοντας, εξελίχθηκαν σε ένα από τα πρώτα κύτταρα της ελληνικής κοινότητας στις ΗΠΑ. Η περίπτωσή τους αποτελεί έναν ακόμη κρίκο που συνδέει άρρηκτα τους δύο λαούς, τον ελληνικό και τον αμερικανικό.

Πρόκειται για μία εν πολλοίς αδιερεύνητη υπόθεση με βαθύτατο ανθρωπιστικό, ιδεολογικό και πολιτικό πρόσημο και για τις δύο χώρες, υπό την επιστημονική επιμέλεια των καθηγητών Ιάκωβου Μιχαηλίδη και Μανώλη Παράσχου.

Για την υλοποίηση της σειράς απαιτήθηκε πολύχρονη έρευνα σε ελληνικά και αμερικανικά αρχεία καθώς και ενδελεχής μελέτη της υπάρχουσας βιβλιογραφίας

Με γυρίσματα στην ηπειρωτική, νησιωτική Ελλάδα (Πελοπόννησος, Μακεδονία, Ήπειρος, Νότιο και Βόρειο Αιγαίο κ.α.), σε πολιτείες της Βόρειας Αμερικής (Βοστώνη, Βιρτζίνια, Ουάσιγκτον, Κονέκτικατ), σε ευρωπαϊκές πόλεις (Παρίσι, Βενετία), καθώς και στην Βαλκανική (Ιάσιο, Κωνσταντινούπολη), τα έντεκα επεισόδια διανθίζονται με τον λόγο διακεκριμένων ιστορικών, επιστημόνων.

Με πλούσιο αρχειακό υλικό, με συνεντεύξεις Αμερικανών αξιωματούχων (Δουκάκης, Μαλόνι, Πάιατ κ.ά.), η σειρά επιθυμεί να συνδέσει τον αγώνα για τη γέννηση και σύστασή του ελληνικού κράτους, με τις προσωπικές ιστορίες των ορφανών του 1821.

Στο δέκατο επεισόδιο της σειράς ντοκιμαντέρ, ξετυλίγονται οι συναρπαστικές ιστορίες δύο ακόμη Ελληνόπουλων, από επιφανείς οικογένειες, που άφησαν την πατρίδα τους προς αναζήτηση ενός καλύτερου μέλλοντος στην Αμερική. Και τα δυο σπούδασαν στο Άμχερστ Κόλετζ, ίδρυμα που φρόντισε άλλωστε και για την μόρφωση πολλών ορφανών.

Ο Αλέξανδρος Πασπάτης γεννήθηκε στη Χίο το 1814. Στη διάρκεια της σφαγής του 1822, πιάστηκε αιχμάλωτος από τους Τούρκους και στάλθηκε στο σκλαβοπάζαρο της Σμύρνης. Εξαγόρασε την ελευθερία του η μητέρα του. Στη Βοστώνη, ο Πασπάτης ζούσε μαζί με την οικογένεια του εύπορου εμπόρου και πολιτικού Marschall Pickney Wilder. Σπούδασε Ιατρική στο Οχάιο, στο Παρίσι και στην Πίζα. Στη συνέχεια, πήγε στην Κωνσταντινούπολη, υπηρέτησε ως γιατρός στο Νοσοκομείο των Επτά Πύργων. Όμως ο Αλέξανδρος Πασπάτης δεν ήταν απλώς ένας από τους καλούς γιατρούς της εποχής του, διέθετε μία προικισμένη και πολυτάλαντη προσωπικότητα, αναπτύσσοντας έντονη δράση σε διάφορες πρωτοβουλίες ελληνικού ενδιαφέροντος.

O Ιωάννης Καλίβεργος Ζάχος (John Calivergos Zachos) γεννήθηκε το 1820 στην Κωνσταντινούπο-λη. Ο Αμερικανός φιλέλληνας γιατρός Σάμιουελ Χάου πρότεινε στη μητέρα του τη μεταφορά και ανατροφή του παιδιού στις ΗΠΑ, κάτι που έγινε στη διάρκεια του 1828. Από πολύ νωρίς έδειξε την κλίση του προς τα γράμματα. Ο Ζάχος ασχολήθηκε κυρίως με την παιδαγωγική επιστήμη και ιδιαίτερα με την εκπαίδευση των Αφροαμερικανών, προτείνοντας τρόπους για εκείνους που ήταν αγράμματοι ώστε να μάθουν γραφή και ανάγνωση. Υπήρξε σφοδρός πολέμιος του καθεστώτος της δουλείας.