Σειρά ντοκιμαντέρ, παραγωγής 2020-2021.

Τα ημίωρα επεισόδια αυτής της σειράς ντοκιμαντέρ «επισκέπτονται» περιοχές που οι ρίζες τους χάνονται στα βάθη της Ιστορίας. Η σύγχρονη εικόνα τους είναι μοναδική, γιατί συνδυάζουν την πέτρινη παραδοσιακή παρουσία τους με την ομορφιά των ανόθευτων ορεινών όγκων.

Οικισμοί σκαρφαλωμένοι σε απότομες πλαγιές βιγλίζουν χαράδρες και φαράγγια σαν αετοφωλιές στο τραχύ τοπίο. Οι κυματισμοί των οροσειρών σβήνουν στο βάθος του ορίζοντα σ’ έναν ονειρεμένο συνδυασμό του δύσβατου και πρωτόγονου με την αρμονία.

Εικόνες πρωτόγνωρες, σαν λαϊκές ζωγραφιές κεντημένες σε ελατόφυτες πλαγιές και σε υπέροχα διάσελα. Περιοχές όπως η ιστορική Δημητσάνα, η αργυροχρυσοχόος Στεμνίτσα, οι Κορυσχάδες και η Βίνιανη, με τη νεότερη ιστορική παρουσία τους στην αντίσταση κατά της φασιστικής Γερμανίας, τα υπέροχα «Βαλκάνια» της Ευρυτανίας, όπως λέγονται τα χωριά Στεφάνι, Σελλά, Μηλιά και Φειδάκια, ο ερειπωμένος Μαραθιάς, τα υπέροχα πέτρινα Γεφύρια της Ευρυτανίας, συνθέτουν απολαυστικές εικόνες και προσεγγίζονται με βαθύτερη ιχνηλάτηση της πολιτιστικής και ιστορικής διαχρονίας.

Από όλα τα παλιά κτίσματα, εκείνο που προκαλεί μεγαλύτερο δέος, εκείνο που φτιάχτηκε για να προστατευτούν ανθρώπινες ζωές, είναι τα πέτρινα τοξωτά γεφύρια.

Πόσους θρύλους, μύθους και στοιχειά δεν κουβαλάνε στην πέτρινη ράχη τους στο πέρασμα των χρόνων τα πέτρινα γεφύρια της Ευρυτανίας!

Το παλαιότερο Γεφύρι του Μανώλη στον Αγραφιώτη, χτισμένο το 1659, το Γεφύρι των Κορυσχάδων στον Καρπενησιώτη, της Κατούνας, της Χρύσως, της Βίνιανης στον Ταυρωπό (Μέγδοβας), των Αγράφων, το Γεφύρι της Τέμπλας, λειτουργικό μέχρι σήμερα στον Αχελώο, συνθέτουν εικόνες λαϊκής ζωγραφιάς, έτσι όπως συνυπάρχουν με το τραχύ τοπίο, ενώνοντας με την τοξωτή τους ράχη δύσβατα ποτάμια και χαράδρες.

Γεφύρια πέτρινα, φτιαγμένα από ονομαστούς πρωτομάστορες που γνώριζαν καλά πώς να τα στεριώσουν, τοποθετώντας την τελευταία πέτρα-κλειδί.

Γεφύρια που έρχονται από το παρελθόν για να δώσουν τη γοητεία τους στο παρόν.