Σειρά ντοκιμαντέρ, παραγωγής ΗΠΑ 2015.

Υπάρχουν ξεχωριστά μέρη στον κόσμο, όπου ζώα συγκεντρώνονται για να ζευγαρώσουν, να ζήσουν, να χτίσουν, να είναι ασφαλή και να πεθάνουν.

Σε κάθε επεισόδιο της σειράς επισκεπτόμαστε αυτά τα μέρη.

Πολύβουα, πολυσύχναστα, όμορφα και επικίνδυνα, αυτά τα μέρη είναι ταυτόχρονα αρχαία και απειλούμενα.
Κάποια είναι φυσικά και κάποια είναι αποτέλεσμα των αλλαγών που φέραμε εμείς στον κόσμο.

Καθένα έχει μια ιστορία να αφηγηθεί για τους κύκλους της ζωής στον πλανήτη μας και πώς πρέπει πάντα να βρίσκουμε ισορροπία κι ο ένας τον άλλο, για να επιβιώσουμε.

Αυτές είναι οι μεγαλύτερες μεταναστεύσεις, συναθροίσεις και εισβολές στη φύση.

Καριμπού, Θαλάσσιοι ελέφαντες, Πεταλούδες-Μονάρχες

Επικές πτήσεις, περιπετειώδη ταξίδι και εξαντλητικές διαδρομές, όλα παίζουν καίριο ρόλο στη ζωή πολλών ειδών. Αυτές οι αυτοκρατορίες ταξιδεύουν αναζητώντας τροφή, καταφύγιο ή ταίρι. Αλλά το κλείσιμο και η οργάνωση του ταξιδιού δεν είναι εύκολη υπόθεση όταν τα σχέδια αυτά περιλαμβάνουν εκατοντάδες ή και χιλιάδες, ζώα.

Ένα από τα μεγαλοπρεπέστερα θεάματα άγριας ζωής είναι η μαζική μετανάστευση του καριμπού. Λίγες εβδομάδες μετά τη γέννα, μητέρες και μωρά μετακινούνται χιλιάδες χιλιόμετρα, μέσα από ποτάμια και τούνδρες στον βόρειο Καναδά. Με συνεχείς απειλές από αρπακτικά, κυνηγούς και τα στοιχεία της φύσης, είναι ένα επικίνδυνο, αλλά επιβεβλημένο ταξίδι.

Στην άλλη πλευρά της ηπείρου, υπάρχει ακόμα ένας ταξιδιώτης μεγάλων αποστάσεων. Ξέρει να καταδύεται σε απίστευτα βάθη και να μην τρέφεται επί μεγάλες χρονικές περιόδους, ο βόρειος θαλάσσιος ελέφαντας είναι ένα θαυμαστό θαλάσσιο θηλαστικό. Δυο φορές τον χρόνο, συναντώνται στις ακτές της βόρειας Καλιφόρνιας για να γεννηθούν, να ζευγαρώσουν και να αποβάλλουν το δέρμα τους. Στη συνέχεια επιστρέφουν στη θάλασσα και μια μοναχική ύπαρξη για την υπόλοιπη χρονιά.

Όχι μακριά από τους τόπους αναπαραγωγής της φώκιας, κάπου 25.000 πορτοκαλί και μαύρες πεταλούδες-μονάρχες πετούν προς την Ακτή Πίσμο κάθε χειμώνα. Από τα τέλη του Οκτωβρίου μέχρι τον Φεβρουάριο, οι πεταλούδες βρίσκουν καταφύγιο και θέρμη σε συμπλέγματα πάνω σε κλαδιά ευκάλυπτου. Οι επιστήμονες πιθανολογούν ότι τα έντομα έχουν γενετικά ανεπτυγμένο σύστημα παλιννόστησης. Και λόγω ενός μοναδικού συστήματος λιπαποθηκών, αυτή η συγκεκριμένη ομάδα έχει προσδόκιμο ζωής τέσσερις φορές όσο οι κοινές πεταλούδες-μονάρχες. Ωστόσο, ακόμα και με τη διευρυμένη διάρκεια ζωής, όταν οι πεταλούδες αναχωρήσουν τον Μάρτιο, δεν θα επιστρέψουν ποτέ.