Το καλοκαίρι του 2004, ο 11χρονος Μίσα φτάνει από τη Ρωσία στην Ελλάδα για να ζήσει με τη μητέρα του, Σοφία, μετά από ένα μεγάλο διάστημα αποχωρισμού. Αυτό που δεν ξέρει είναι ότι στην Αθήνα τον περιμένει ένας νέος πατέρας. Όσο η Ελλάδα ζει το Ολυμπιακό της όνειρο, ο Μίσα θα απογειωθεί βίαια προς τον ενήλικο κόσμο, με όχημα τη σκοτεινή πλευρά των αγαπημένων του παραμυθιών.

Στην ταινία, δυο άντρες διεκδικούν μια γυναίκα ή αλλιώς δυο κόσμοι διεκδικούν μια κοινωνία. Κι όλα αυτά σε ένα βίαιο, παράλογο, αστικό παραμύθι για την ανικανότητα έκφρασης και αποδοχής αγάπης.

Μια ιστορία για τον τρόπο που μεγαλώνουμε τα παιδιά μας, για τον τρόπο που η μαμά-πατρίδα εκπαιδεύει τους αυριανούς πολίτες της, μια ιστορία για τη βία που υπόκειται ένα ψάρι που το βγάζουν από τη γυάλα του, για την κρυφή βία της οικογενειακής αγάπης, για την διαμόρφωση ταυτότητας, εθνικής, σεξουαλικής, θρησκευτικής, γλωσσικής, πολιτικής.

Το ιστορικοκοινωνικό περιβάλλον στο οποίο εξελίσσεται η ιστορία είναι το καλοκαίρι του 2004, το καλοκαίρι που στην Αθήνα εκτυλίχθηκαν οι Ολυμπιακοί αγώνες. Μια στιγμή που σηματοδοτεί το ζενίθ της κοινωνικοοικονομικής ανύψωσης της Ελλάδας και άρα - ιστορικά πια κρίνοντας την - η στιγμή που συμβολικά ορίζει το τέλος της εθνικής μας αθωότητας με τρόπο αντίστοιχο με αυτόν του τέλους της αθωότητας του 11χρονου γιού της Σοφίας. Στο τέλος της ταινίας τίποτα δεν θα είναι πια ίδιο. Ούτε για την Ελλάδα, ούτε για τον Μίσα.

Ο Μίσα ο Αρκούδος και ο Γκένα ο Κροκόδειλος καβάλα στην ασπρόμαυρη Ζέβρα ψάχνουν τον άσωτο υιό για να του πάρουν τον Μόσχο τον σιτευτό. Ο ένας πάνω στον άλλο, σαν μια αλλόκοτη μπάμπουσκα, προχωράνε και τραγουδάνε «Ποιος φοβάται τον Μεγάλο Κακό Λύκο;». Τότε, η φωνή του Μεγάλου Κακού Λύκου ακούγεται μέσα από το δάσος να τους φωνάζει ρυθμικά «Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια». Τελικά μάλλον τον φοβούνται και έτσι αλλάζουν κατεύθυνση για να τον αποφύγουν. Η ώρα περνάει, ακόμη να βρουν τον άσωτο και τον Μόσχο. Κουράστηκαν. Σταματάνε να ξαποστάσουν. Ο Μίσα κρυώνει. Βγάζει από το σακίδιο του τα ρούχα της μασκότ και τα φοράει. Θυμάται τη μητέρα του να τον νανουρίζει με την γλυκιά φωνή της. Αντίο Μόσχα. Τον παίρνει ο ύπνος. Όλους τους παίρνει ο ύπνος. Ο Μεγάλος Κακός Λύκος παραμονεύει στα όνειρα τους…

Φεστιβάλ - Βραβεία

Φεστιβάλ Tribeca - Βραβείο Καλύτερης Ταινίας στο Διεθνές Διαγωνιστικό Πρόγραμμα

Φεστιβάλ Σαράγεβο - Βραβείο Καλύτερης Ταινίας CICAE (Διεθνής Ένωση Καλλιτεχνικών Αιθουσών)

Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου - Βραβεία 2018: Καλύτερης ταινίας, Σκηνοθεσίας, Σεναρίου, Β' Ανδρικού ρόλου, Σκηνικών