Η Θεσσαλονίκη, υπήρξε στη δεκαετία του '80 ένα διεθνές σταυροδρόμι συνάντησης αρκετών μουσικών που κινήθηκαν στο πνεύμα του ελεύθερου αυτοσχεδιασμού.

Το αποτύπωμα αυτής της δραστηριότητας είναι ακόμη ορατό στην πόλη, όπως και σε άλλες πόλεις της Ευρώπης και εκφράζεται μέσα από νεότερους αλλά και παλαιότερους μουσικούς που δημιουργούν μέσα σ’ αυτό το μουσικό κλίμα.

Στην ταινία παρακολουθούμε τις διαδρομές κάποιων μουσικών και καταγράφουμε τις διαφορετικές οπτικές τους πάνω στον αυτοσχεδιασμό, τον ήχο, τη σιωπή και τον τρόπο που σκέφτονται και ζουν.

Οι βασικοί ήρωες της ταινίας, μας εξηγούν τις απόψεις τους για την ζωή και την τέχνη που υπηρετούν, τις μεθόδους που χρησιμοποιούν, ενώ βλέπουμε τις στιγμές γέννησης της μουσικής επί τόπου “IN SITU”.

Το IN SITU είναι μία ταινία ντοκιμαντέρ για τον αυτοσχεδιασμό και την ελεύθερη μουσική έκφραση, μέσα από την κίνηση και τη δραστηριότητα Ελλήνων και ξένων μουσικών, που ξεκίνησαν και συνεχίζουν σε αυτόν τον καλλιτεχνικό δρόμο.

Μια ιδιαίτερη μουσική κοινότητα, αυτή των μουσικών της αυτοσχεδιαζόμενης τζαζ και της ελεύθερης μουσικής έκφρασης (impro jazz-free jazz-improvization music κ.α) είναι το θέμα της ταινίας.

Η ταινία παρακολουθεί την πορεία κάποιων από τους μουσικούς αυτούς που έχουν εδώ και αρκετά χρόνια ξεκινήσει να δημιουργούν μουσική με αυτόν τον ιδιαίτερο τρόπο, έχουν δουλέψει συλλογικά και ατομικά και συνεχίζουν να διευρύνουν τον κύκλο στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Οι διαδρομές των καλλιτεχνών που επέλεξαν να λειτουργήσουν μέσα από την απελευθερωτική διάθεση του jazz αυτοσχεδιασμού (εμπλέκοντας και άλλα μουσικά στοιχεία) ή του “new think” όπως λεγόταν κάποτε, συναντιούνται στην ταινία μέσα από την κίνηση τους στο χώρο και στο χρόνο.

Μιλούν για το χθες, το σήμερα και το αύριο της ιδιαίτερης αυτής καλλιτεχνικής έκφρασης και μοιράζονται τις προσωπικές τους εμπειρίες.

Το “new thing” ανοίγει ταυτόχρονα έναν διάλογο της μουσικής με άλλες μορφές καλλιτεχνικής έκφρασης – θεατρικές παραστάσεις, βωβός κινηματογράφος, πειραματικός κινηματογράφος, χορός, video, ζωγραφική, λογοτεχνία, ποίηση, κ.α.

Αυτό που διατυπώνεται ως ελεύθερη έκφραση στις αρχές της δεκαετίας του '70 συμπεριλαμβάνει από την κλασσική έως την πειραματική μουσική, από τις εθνικές μουσικές έως τη νέα τεχνολογία χωρίς κανένα συμβιβασμό στη μορφή, το περιεχόμενο, το ύφος, τη γλώσσα.