Μεγάλα ονόματα της διεθνούς λογοτεχνίας μάς ξεναγούν στη ζωή τους, στην πόλη και στην Τέχνη τους.
Συγκεκριμένα, θα συναντήσουμε τον συγγραφέα Έντμουντ Κίλι στο Πρίνστον, στο πανεπιστήμιο που επί 40 χρόνια διηύθυνε το Τμήμα Ελληνικής Λογοτεχνίας. Ο Κίλι είναι ο συγγραφέας, δοκιμιογράφος και μεταφραστής, ο οποίος μετατόπισε το ενδιαφέρον της διεθνούς κοινότητας από την αρχαιότητα στη σύγχρονη Ελλάδα.
Στη Νέα Υόρκη, ο Ανταίος Χρυσοστομίδης και η Μικέλα Χαρτουλάρη συναντούν τον Τζόναθαν Φράνζεν στο σπίτι του. Ο τιμημένος με το σπουδαιότερο λογοτεχνικό βραβείο της Αμερικής, το National Book Award, Τζόναθαν Φράνζεν μιλάει για τη βασικότερη πηγή έμπνευσης του, την οικογένεια.
Στο Λονδίνο οι «Κεραίες της εποχής μας» συνάντησαν τη Χίλαρι Μαντέλ. Η Μαντέλ, βραβευμένη με δύο βραβεία Man Booker για το «Γουλφ Χολ» (2009) και τα «Γεράκια» (2012), μας μιλά για τα βιώματα της, τα πρόσωπα που επιλέγει στα διηγήματά της και τον τρόπο που εξιστορεί τα γεγονότα.
Στο Παρίσι η εκπομπή φτιάχνει το πορτρέτο του Πιέρ Ασουλίν. Κοσμοπολίτης και άνθρωπος των βιβλίων και της λογοτεχνίας, διευθυντής για πολλά χρόνια σε μεγάλα λογοτεχνικά περιοδικά και βιογράφος μεταξύ άλλων των Σιμενόν, Γκολιμάρ, Ερζέ κ.ά.
Στο Βερολίνο βρίσκουμε τον Άρη Φιορέτο, συγγραφέα ελληνικής καταγωγής που γεννήθηκε στο Γκέτεμποργκ και ζει μεταξύ Στοκχόλμης και Βερολίνου. Ο Άρης Φιορέτος λέει -θέλοντας να δείξει το σύμπαν της λογοτεχνίας του- «ότι έχει σπονδυλική στήλη Έλληνα, νευρικό σύστημα Αυστριακό και γλώσσα Σουηδική».
Στη Νέα Υόρκη πάλι, ο ιρλανδικής καταγωγής συγγραφέας Κόλουμ ΜακΚαν μάς εξηγεί πώς στα 21 του χρόνια αποφάσισε να γυρίσει με ποδήλατο για 18 μήνες τις ΗΠΑ, μας μιλάει για το μυθιστορήματά του «Ο Χορευτής», εμπνευσμένο από τον Νουρέγιεφ και το «Ζόλι», το οποίο έχει μεταφραστεί σε 25 γλώσσες.

Στη συγκεκριμένη εκπομπή ο διάσημος νομπελίστας, συγγραφέας, σκηνοθέτης και ηθοποιός ΝΤΑΡΙΟ ΦΟ, μάχιμος καλλιτέχνης και συγγραφέας, σε ηλικία 83 χρονών, μιλάει στον ΑΝΤΑΙΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΙΔΗ για τη ζωή του, το θεατρικό του έργο, τις εμπειρίες του ως ηθοποιού, για την πολιτική και, φυσικά, τη λογοτεχνία.

Ο Ντάριο Φο γεννήθηκε το 1926 στο χωριό ΣΑΝΤΖΑΝΟ του Βαρέζε, στις όχθες της λίμνης του ΛΑΓΚΟ ΜΑΤΖΟΡΕ. Μπροστά στο φακό των «Κεραίων», ο ΝΤΑΡΙΟ ΦΟ αναπολεί τα παιδικά του χρόνια στο χωριό, βόρεια του Μιλάνου, περιγράφει την έφεσή του για τα παιχνίδια με τη γλώσσα και την εξοικείωσή του με την τέχνη της διήγησης που έμαθε από τον παππού του και από τους Λομβαρδούς φυσητές γυαλιού σε ένα πολυπολιτισμικό περιβάλλον.

Εξηγεί επίσης πώς το οικογενειακό του περιβάλλον διαμόρφωσε την πολιτική του συνείδηση. Μιλάει για την «κάθοδό» του στη συνοικία ΜΠΡΕΡΑ του Μιλάνου, καθώς και για τις ζωγραφικές του επιδόσεις.
Ο ΦΟ ξεκίνησε την θεατρική του σταδιοδρομία ως ηθοποιός σε καμπαρέ και επιθεωρήσεις. Πάντα δίπλα του, η γυναίκα του και ηθοποιός ΦΡΑΝΚΑ ΡΑΜΕ, με την οποία ίδρυσε το 1959 τον «Θίασο Ντάριο Φο Φράνκα Ράμε». Αναφέρεται στα κρίσιμα χρόνια της δεκαετίας του '70 και την πορεία του στο πολιτικό θέατρο, στην αγάπη του για τους παλιούς σαλτιμπάγκους και τροβαδούρους, και στη σημασία του θεάτρου ως πολιτικοκοινωνικό όπλο αφύπνισης των συνειδήσεων. Στην κουβέντα του ο Φο αναφέρεται ταυτόχρονα σε πολλά πράγματα: στο αρχαιοελληνικό θέατρο, στην παράδοση της Κομέντια ντελ άρτε, στη μαγεία της θεατρικής μάσκας, στην ειλικρίνεια του ηθοποιού πίσω από τη μάσκα.

Στη δύναμη του αυτοσχεδιασμού, στην ανάγκη να ξαναγράφονται συνεχώς τα θεατρικά έργα, στη διδαχή στο θέατρο, στη λογοκρισία. Στην εκκλησία, στην υποκρισία, στην πίστη, στην πολιτική. Στο Νόμπελ, στη γυναίκα του και σύντροφό του σε όλη του τη θεατρική πορεία ηθοποιό Φράνκα Ράμε.

Η συνέντευξη δόθηκε στο σπίτι του συγγραφέα, στην περίφημη Πόρτα Ρομάνα, όχι μακριά από το κέντρο του ΜΙΛΑΝΟΥ. Η εκπομπή επισκέφτηκε όμως και τον τόπο καταγωγής του ΦΟ, τα μέρη της βορειοϊταλικής λίμνης Ματζόρε στην οποία αφιέρωσε το μεγαλύτερο μέρος της ομιλίας του στη Στοκχόλμη στις 9 Οκτωβρίου 1997, όταν έλαβε το Νόμπελ στη λογοτεχνία.

Στην εκπομπή διαβάζεται απόσπασμα από την ομιλία του. Επίσης, κατά τη διάρκεια της εκπομπής προβάλλονται αποσπάσματα θεατρικών του έργων με τον ίδιο στη σκηνή: "Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού", "Μίστερο Μπούφο", "Ανώμαλος δικέφαλος".