Σειρά ημίωρων εκπομπών παραγωγής ΕΡΤ 2024-2025

Η ιδέα, όπως υποδηλώνει και ο τίτλος της εκπομπής, φιλοδοξεί να υπηρετήσει την παρουσίαση όλων των κρίκων της αλυσίδας παραγωγής ενός προϊόντος, από το στάδιο της επιλογής του σπόρου μέχρι και το τελικό προϊόν που θα πάρει θέση στο ράφι του λιανεμπορίου.
Ο προσανατολισμός της είναι να αναδειχθεί ο πρωτογενής τομέας και ο κλάδος της μεταποίησης, που ασχολείται με τα προϊόντα της γεωργίας και της κτηνοτροφίας σε όλη, κατά το δυνατόν, ελληνική επικράτεια.
Στόχος της εκπομπής είναι να δοθεί η δυνατότητα στον τηλεθεατή – καταναλωτή, να γνωρίσει αυτά τα προϊόντα μέσα από τις προσωπικές αφηγήσεις όλων, όσοι εμπλέκονται στη διαδικασία για την παραγωγή, τη μεταποίηση, την τυποποίηση και την εμπορία τους.
Ερέθισμα για την πρόταση υλοποίησης της εκπομπής αποτέλεσε η διαπίστωση, πως στη συντριπτική μας πλειονότητα καταναλώνουμε μια πλειάδα προϊόντα χωρίς να γνωρίζουμε πώς παράγονται, τι μας προσφέρουν διατροφικά και πώς διατηρούνται πριν την κατανάλωση.

Έλκει τις ρίζες της βαθιά στην ιστορία. Θεωρείται η πιο παλιά ποικιλία του Αιγαίου, με απολιθώματα που ανάγονται ακόμη και στο 50.000 π.Χ. Απαντάται στη Νίσυρο, στη Σαντορίνη, στην Κρήτη και αλλού, αλλά τη φήμη της στο διάβα των αιώνων, η ελιά «θρούμπα» την έχει συνδέσει με τη Θάσο. Λέγεται μάλιστα πως τον συστηματικό τρόπο καλλιέργειάς της τον δίδαξαν στους κατοίκους του νησιού, οι αρχαίοι Φοίνικες.
Κατοχυρωμένη κι ως Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης (ΠΟΠ), η «θρούμπα» αποτελεί για τη Θάσο, μαζί με τον ανερχόμενο τουρισμό, το διαχρονικά φημισμένο λευκό μάρμαρο, αλλά και το ασυναγώνιστο πευκόμελό της, βασικό πυλώνα στήριξης της τοπικής οικονομίας.
Για το εμβληματικό αυτό προϊόν του νησιού, που το έχει κάνει γνωστό στα πέρατα της γης, η εκπομπή «Από το χωράφι στο ράφι» ταξίδεψε στη Θάσο. Στη Σκάλα Ραχωνίου, μέσα σε έναν περιποιημένο ελαιώνα με υπερ-αιωνόβια δέντρα ελιάς, συναντήσαμε τον Γιάννη και τον Γιώργο, δύο ελαιοκαλλιεργητές της περιοχής, οι οποίοι ενόσω ασχολούνταν με τη συλλογή του καρπού, μας ενημέρωσαν για τη διττή αξιοποίηση της θρούμπας, τόσο ως βρώσιμη, όσο και ως ελαιοποιήσιμη ελιά, για τις φροντίδες που απαιτεί η σωστή καλλιέργειά της, τα προβλήματα και τις προοπτικές της, πώς έχει επηρεάσει ο τουρισμός, αλλά και για το κόστος παραγωγής και τις τιμές του τελικού προϊόντος.
Αφού φορτώσαμε τη σοδειά της ημέρας, κατόπιν μεταφερθήκαμε στη μονάδα μεταποίησης της ΕΑΣ Καβάλας, σε χώρο κοντά στον οικισμό του Πρίνου. Εκεί η Ειρήνη και ο Δημήτρης μάς πληροφόρησαν για το πώς γίνεται η παραλαβή, η διαλογή κι η επεξεργασία του καρπού της ελιάς, πριν «αναπαυθεί» για περίπου 45 ημέρες μέσα σε ειδικές δεξαμενές με χοντρό θαλασσινό αλάτι μέχρι να ολοκληρωθεί η εκπίκρανσή τους, ενώ στη συνέχεια μας έδειξαν πώς γίνεται και η συσκευασία.
Με ένα δεύτερο δρομολόγιο, κατόπιν, μεταβήκαμε σε ένα από τα 12 ελαιοτριβεία που διαθέτει το νησί και με «ξεναγό» μας τον Αργύρη, είδαμε πώς γίνεται η παραγωγή ελαιολάδου. Και επειδή ακριβώς δίπλα ήταν το Μουσείου Ελιάς και Ελαιολάδου της Θάσου, δεν χάσαμε την ευκαιρία να δούμε τα εκθέματά του και να γνωρίσουμε την ιστορία της θρούμπας στο διάβα των αιώνων, τόσο στο νησί, όσο και στο Αιγαίο.
Τελευταίος σταθμός μας η ΒΙΠΕ Καβάλας, στις εγκαταστάσεις της ΕΑΣ Καβάλας, με τον Κλέαρχο να μας ενημερώνει για τη δυναμική της ελιάς θρούμπας στην ελληνική αγορά, αλλά και τις προσπάθειες που είναι σε εξέλιξη για την αύξηση των εξαγωγών.