Το «Μονόγραμμα» έχει καταγράψει με μοναδικό τρόπο τα πρόσωπα που σηματοδότησαν με την παρουσία και το έργο τους την πνευματική, πολιτιστική και καλλιτεχνική πορεία του τόπου μας. «Εθνικό αρχείο» έχει χαρακτηριστεί από το σύνολο του Τύπου και για πρώτη φορά το 2012 η Ακαδημία Αθηνών αναγνώρισε και βράβευσε οπτικοακουστικό έργο, απονέμοντας στους δημιουργούς παραγωγούς και σκηνοθέτες Γιώργο και Ηρώ Σγουράκη το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του έργου τους και ιδίως για το «Μονόγραμμα» με το σκεπτικό ότι: «…οι βιογραφικές τους εκπομπές αποτελούν πολύτιμη προσωπογραφία Ελλήνων που έδρασαν στο παρελθόν αλλά και στην εποχή μας και δημιούργησαν, όπως χαρακτηρίστηκε, έργο “για τις επόμενες γενεές”».

Η ιδέα της δημιουργίας ήταν του παραγωγού-σκηνοθέτη Γιώργου Σγουράκη, προκειμένου να παρουσιαστεί με αυτοβιογραφική μορφή η ζωή, το έργο και η στάση ζωής των προσώπων που δρουν στην πνευματική, πολιτιστική, καλλιτεχνική, κοινωνική και γενικότερα στη δημόσια ζωή, ώστε να μην υπάρχει κανενός είδους παρέμβαση και να διατηρηθεί ατόφιο το κινηματογραφικό ντοκουμέντο.

Η μορφή της κάθε εκπομπής έχει σκοπό την αυτοβιογραφική παρουσίαση (καταγραφή σε εικόνα και ήχο) ενός ατόμου που δρα στην πνευματική, καλλιτεχνική, πολιτιστική, πολιτική, κοινωνική και γενικά στη δημόσια ζωή, κατά τρόπο που κινεί το ενδιαφέρον των συγχρόνων του.

Ο Κώστας Τσόκλης είναι από τους κορυφαίους Έλληνες εικαστικούς καλλιτέχνες της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς, που γνώρισε τις σύγχρονες τέχνες και τεχνοτροπίες στον τόπο της γέννησής τους.
Έζησε, μετά τις σπουδές στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, αρχικά στη Ρώμη και από το 1960 στο Παρίσι για 24 ολόκληρα χρόνια και δυο χρόνια στο Βερολίνο, χωρίς όμως ποτέ να διακόψει τους δεσμούς με τη γενέτειρα. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1930 και από μικρός είχε έρθει σε επαφή με τα χρώματα, πινέλα και ρεπροντιξιόν, αφού ο πατέρας του ήταν και ερασιτέχνης ζωγράφος. Έζησε τη ζοφερή εποχή του πολέμου, της Κατοχής και του Εμφυλίου κάνοντας δουλειές του ποδαριού, προκειμένου να συμβάλλει στα οικονομικά της οικογένειας. Παράλληλα ζωγραφίζει με πάθος και τελειώνοντας το δημοτικό μπαίνει σαν «μικρός» στο εργαστήρι του Στέφανου Αλμαλιώτη, που ζωγράφιζε αφίσες για τον κινηματογράφο. Μετά προσλήφθηκε βοηθός στο εργαστήρι του Βαγγέλη Φαεινού, όπου γνώρισε τον ζωγράφο Γιώργο Βακιρτζή, που δημιουργούσε εξαιρετικής ποιότητας μακέτες-αφίσες για τον κινηματογράφο, στοιχείο που μάγεψε τον νεαρό Κώστα Τσόκλη. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, με δάσκαλο στο προκαταρκτικό έτος -τον νεαρό τότε- Γιάννη Μόραλη. Με υποτροφία του ΙΚΥ το 1957 πήγε στη Ρώμη, όπου με τους Βλάσση Κανιάρη, Γιάννη Γαΐτη, Νίκο Κεσσανλή και Δημήτρη Κοντό συμμετείχε στην καλλιτεχνική ομάδα Gruppo Sigma και στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στο Παρίσι και στο Βερολίνο.
Στην Ελλάδα επέστρεψε μετά από 27 χρόνια, το 1984, έχοντας καθιερωθεί στο διεθνές καλλιτεχνικό στερέωμα.
Το έργο του απέκτησε διεθνή απήχηση από τα τέλη της δεκαετίας του ’60, όταν άρχισε να εκθέτει τα προοπτικά «Αντικείμενα». Σταθμός στον αδιάκοπο προβληματισμό του αποτέλεσε η συμμετοχή του στη Μπιενάλε της Βενετίας του 1986, όπου εκπροσώπησε την Ελλάδα με το «Καμακωμένο ψάρι» και τα «Πορτρέτα». Συνέχισε να πειραματίζεται αδιάκοπα και συστηματικά με πολύπλευρα και πρωτοποριακά μέσα έκφρασης στη ζωγραφική, στη γλυπτική, στο σχέδιο, στη φωτογραφία, στα οπτικοακουστικά, στο φως και στο νερό, αναζητώντας νέους τρόπους προσέγγισης των αντικειμένων της φύσης, των μύθων και ασφαλώς των ρευμάτων κοινωνικού προβληματισμού.
Η αυτοβιογραφική ταινία του Κώστα Τσόκλη θα μεταδοθεί σε δύο μέρη. Γυρίστηκε στην Τήνο (όπου δημιούργησε στο χωριό Κάμπος το «Μουσείο Κώστα Τσόκλη» και ένα θέατρο στην περιοχή Κουμάρος) και στο εργαστήρι του στην Αθήνα.
Περιλαμβάνει πολλά σπάνια ντοκουμέντα από εκθέσεις του στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.