Η ταινία «Εμείς, όχι εγώ» ανατρέχει στα γεγονότα του Πολυτεχνείου μέσα από προσωπικές αφηγήσεις κυρίως ‘ανωνύμων’ ανθρώπων που συμμετείχαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σε αυτά και διερευνά την ίδια την ουσία και τη λειτουργία της εξέγερσης: τι είναι αυτό που βίωσαν όσοι συμμετείχαν στα γεγονότα μέσα ή έξω από το Πολυτεχνείο εκείνο το τριήμερο σε σχέση με τους άλλους γύρω τους, πώς λειτούργησαν απέναντι στον κίνδυνο και στην ανάγκη αλληλοβοήθειας, πώς συνυπήρξε το αυθόρμητο με το οργανωμένο.

Τέλος, αυτή η εμπειρία, η έξω από την καθημερινή κανονικότητα, τι στίγματα άφησε στην ψυχή και το μυαλό αυτών των ανθρώπων, πόσο καθόρισε τον αξιακό τους κώδικα, πόσο τους ενώνει σαν ένα κοινό μυστικό.

Το ντοκιμαντέρ συνδυάζει τις αφηγήσεις των «πρωταγωνιστών» του Πολυτεχνείου, με ανέκδοτο αρχειακό υλικό από δημόσιες αρχές, φωτογραφικό και κινηματογραφικό υλικό, κάποιο από αυτό ελάχιστα δημοσιοποιημένο, και σύντομα στοιχεία χρονολογίου των γεγονότων, όλα μέσα από το πρίσμα της επαναβίωσης και της μεταφοράς της ίδιας της «εμπειρίας» της εξέγερσης.

Αναδεικνύει ταυτόχρονα πλευρές του θέματος που έχουν φωτιστεί λίγο μέχρι τώρα, όπως την έκταση της βίας που ασκήθηκε από τις δυνάμεις καταστολής της Χούντας, τον αριθμό των νεκρών και των τραυματιών προσκομίζοντας νέα στοιχεία, τη μετατροπή μιας φοιτητικής διαμαρτυρίας σταδιακά σε μια λαϊκή εξέγερση, τη χρονική έκταση της εξέγερσης μετά την είσοδο του τανκ μέχρι και τη Δευτέρα 19 Νοεμβρίου.

Αφιέρωμα: 51 Χρόνια Πολυτεχνείο