Για τον ελληνικό κινηματογράφο έχουν γραφεί χιλιάδες σελίδες και έχουν ειπωθεί ακόμη περισσότερα.
Από το ξεκίνημα του μεσοπολεμικού ελληνικού κινηματογράφου μέχρι τη σημερινή πραγματικότητα της ψηφιακής εικόνας, όλοι καταλήγουν σε μια κοινή διαπίστωση: Η φωτογραφία των ελληνικών ταινιών αποτελούσε πάντα ένα από τα ισχυρότερα χαρτιά του εγχώριου κινηματογράφου.
Οι Έλληνες διευθυντές φωτογραφίας έδωσαν ένα πολύ ιδιαίτερο στίγμα και το επίπεδο δουλειάς τους αναγνωρίστηκε διεθνώς πάμπολλες φορές.
Πώς βίωσαν τις αλλαγές στον Ελληνικό κινηματογράφο από τα χρόνια του πολέμου μέχρι σήμερα;
Πώς δουλεύουν με τους σκηνοθέτες;
Ποιες οι σχέσεις που αναπτύσσονται στο πλαίσιο μιας ταινίας;
Υπάρχει το περίφημο «ελληνικό» φως;
Στα επεισόδια της σειράς παρακολουθούμε τους ίδιους να περιγράφουν τη ζωή τους στον κινηματογράφο, βλέπουμε αποσπάσματα από τις ταινίες τους ακούγοντας, παράλληλα, τις περιγραφές και τις αποκαλύψεις τους και γνωρίζουμε τη δουλειά τους μέσα από σπάνιες φωτογραφίες από τα γυρίσματα ταινιών.

Ο Ανδρέας Μπέλλης εξελίχθηκε γρήγορα σε σπουδαίο διευθυντή φωτογραφίας, χωρίς να εργαστεί καθόλου στην Ελλάδα.

Σε νεαρή ηλικία έφυγε για το Παρίσι, στα τέλη του ’50, ενώ μετά τις σπουδές του ξεκίνησε ως βοηθός σκηνοθέτη του Αλέν Ρενέ στο έργο «Ο πόλεμος τελείωσε».
Συνέχισε να εργάζεται ως διευθυντής φωτογραφίας και γρήγορα βρέθηκε στη Σουηδία, όπου είχε αλματώδη εξέλιξη και υπέγραψε μερικές σπουδαίες ταινίες, όπως η μυθική δημιουργία του Β. Σιέμαν «Είμαι περίεργη… μπλε».

Η νοσταλγία τον έφερε πίσω στην Ελλάδα το 1977, όπου υπογράφει κάποιες από τις πιο σημαντικές ταινίες του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου.

Ο ίδιος σχολιάζει με χιούμορ τις εμπειρίες του στον κινηματογράφο και τη γνωριμία του με τον Ίνγκμαρ Μπέργκμαν.

Στην εκπομπή για τον Ανδρέα Μπέλλη μιλούν οι: Νίκος Βεργίτσης, Φίλιππος Κουτσαφτής, Χριστόφορος Χριστοφής, Γιώργος Πανουσόπουλος.