Ένα καθώς πρέπει αστικό ζευγάρι με μια παρέα φίλων εκδράμουν με τα αυτοκίνητά τους προς Ναύπλιο.
Σε μια διασταύρωση του τρένου, η Μαντώ βλέπει σ’ ένα παράθυρο του διερχόμενου συρμού έναν γνώριμο άνδρα και ταράζεται εξαιρετικά στα όρια του να λιποθυμήσει, αλλά καταφέρνει να συγκρατηθεί.
Λίγο αργότερα, ξαναβλέπει τον ίδιο άνδρα στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου, όπου δίνεται μια παράσταση της Μήδειας. Και δεν φτάνει αυτό, ο γνώριμος άνδρας διαμένει στο ίδιο ξενοδοχείο.
Μοιάζει εκπληκτικά με τον μεγάλο έρωτα της ζωής της, τον Γιώργο Παυλίδη, έναν άνθρωπο που όλοι νόμιζαν πως τον είχαν σκοτώσει οι Γερμανοί, αλλά ο οποίος απ’ ό,τι φαίνεται είναι ζωντανός.
Η Μαντώ προς στιγμήν σκέφτεται να τα εγκαταλείψει όλα για χάρη του: στρωμένη ζωή, σύζυγο, παιδιά και σπίτι, αλλά ο άνθρωπος του τρένου επιλέγει μια άλλη λύση: Εξαφανίζεται, αφήνοντας τα πράγματα ως έχουν.