Με αφορμή τις Παγκόσμιες Ημέρες του ΟΗΕ, η ΕΡΤ παρουσιάζει τη σειρά ντοκιμαντέρ ‘Μια μέρα για όλο τον κόσμο’. Δώδεκα ντοκιμαντέρ που βασίζονται σε ανθρώπινες ιστορίες και εμπειρίες και αναπτύσσουν διαφορετικά κοινωνικά θέματα, που αφορούν τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη κοινωνία και το περιβάλλον.
Το κάθε επεισόδιο εστιάζει σε 1-2 προσωπικές ιστορίες καθημερινών ανθρώπων, των οποίων η συναισθηματική εμπλοκή και οι εμπειρίες τους, αναπτύσσουν το θέμα της κάθε Παγκόσμιας Ημέρας και αναδεικνύουν την ουσία της, που είναι η αποδοχή, η ενημέρωση και τελικά η συμμετοχή των πολιτών στα κοινωνικά θέματα.

Κάθε μήνα η ΕΡΤ θα κάνει ένα αφιέρωμα σε μια Παγκόσμια Ημέρα, προβάλλοντας ένα ντοκιμαντέρ της σειράς. (Αλτσχάιμερ, ζώα, δικαιώματα παιδιού, αναπηρία, καρκίνου, ερωτευμένων, ρατσισμού, γης, καπνίσματος, πατέρα, ναρκωτικών, φιλίας)

Δεν είναι μόνο οι πάσχοντες του Alzheimer, οι οποίοι ‘κουβαλούν’ το πρόβλημα υγείας.

Είναι και οι οικογένειές τους, οι οικείοι τους.

Όλοι εκείνοι, που στρατεύονται στο πλευρό τους, απλώς και μόνο επειδή δεν τους περνά από το μυαλό να κάνουν διαφορετικά. Η αγάπη αποκτά νέα όρια, οι σχέσεις επαναπροσδιορίζονται, η φροντίδα σημαίνει πια πολλά περισσότερα.

Η καθημερινότητα αποδεικνύει, πως τίποτε πλέον δεν είναι αυτονόητο. Όλα δοκιμάζονται ξανά.

Υποστηρίζοντας τον άνθρωπό τους, οι φροντιστές γίνονται εφευρετικοί, ευέλικτοι και βρίσκουν διεξόδους, ώστε να διατηρούν την προσωπική τους ισορροπία και να αντλούν δύναμη για να ανταπεξέλθουν στο βαρύ φορτίο που τους έτυχε.

Το επεισόδιο αποδίδει φόρο τιμής στους ανθρώπους που πάσχουν από τη νόσο αλλά και στους φροντιστές τους, παρακολουθώντας από κοντά την καθημερινότητα δύο οικογενειών.

Η Ευαγγελία και η Ματίνα βρίσκονται στο πλευρό της μητέρας τους, της κυρίας Γιούλας, η οποία χρειάζεται πλέον 24ωρη φροντίδα ενώ παράλληλα η κυρία Μαριάνθη, μια γυναίκα δυναμική, προσπαθεί να ενσωματώσει την ασθένεια του κυρίου Χρήστου, του συζύγου της, σε μια ζωή χωρίς πολλές απώλειες.

Μέσα από το ντοκιμαντέρ αναδεικνύονται οι διαφορετικές διαστάσεις της νόσου όπως και τρόποι που οι φροντιστές ανταπεξέρχονται σε αυτήν.

Η προηγούμενη ζωή δεν υπάρχει πια.

Οι ρυθμοί και οι δραστηριότητες προσαρμόζονται στις νέες συνθήκες και η ζωή προχωρά κυλώντας πάνω σε μία διαφορετική κανονικότητα.