Σειρά ημίωρων εκπομπών παραγωγής ΕΡΤ 2024-2025.

Η ιδέα, όπως υποδηλώνει και ο τίτλος της εκπομπής, φιλοδοξεί να υπηρετήσει την παρουσίαση όλων των κρίκων της αλυσίδας αξίας ενός προϊόντος, από το στάδιο της επιλογής του σπόρου μέχρι και το τελικό προϊόν που θα πάρει θέση στο ράφι του λιανεμπορίου.
Ο προσανατολισμός της είναι να αναδειχθεί ο πρωτογενή τομέας και ο κλάδος της μεταποίησης, που ασχολείται με τα προϊόντα της γεωργίας και της κτηνοτροφίας, σε όλη, κατά το δυνατό, την ελληνική επικράτεια.
Στόχος της εκπομπής είναι να δοθεί η δυνατότητα στον τηλεθεατή – καταναλωτή, να γνωρίσει αυτά τα προϊόντα, μέσα από τις προσωπικές αφηγήσεις όλων όσων εμπλέκονται στη διαδικασία για την παραγωγή, τη μεταποίηση, την τυποποίησης και την εμπορία τους.
Ερέθισμα για την πρόταση υλοποίησης της εκπομπής αποτέλεσε η διαπίστωση πως στη συντριπτική μας πλειονότητα, καταναλώνουμε μια πλειάδα προϊόντα χωρίς να γνωρίζουμε πως παράγονται, διατροφικά τί μας προσφέρουν ή πώς να διατηρούνται πριν την κατανάλωση.

Παράγεται από φλούδες σταφυλιών, γίγαρτα και άλλα υπολείμματα της οινοποίησης, μέσα σε άμβυκες. Μας συνοδεύει στις καθημερινές, αλλά και σε ξεχωριστές στιγμές της ζωής μας. Μαζεύει την παρέα γύρω από το τραπέζι και, μέσα από την υπεύθυνη κατανάλωση, δίνει το έναυσμα για να χαλαρώσουμε, αλλά και να ευθυμήσουμε. Το τσίπουρο, αυτό το αυθεντικό φυσικό απόσταγμα, έχει βαθιές ρίζες στην παράδοσή μας.
Η εκπομπή από το «Χωράφι στο ράφι» έψαξε και έμαθε πότε έχουμε τις πρώτες αναφορές για τα αλκοολούχα ποτά. Πώς συνέβαλαν οι Άραβες Αλχημιστές στην ανάπτυξη της τέχνης της απόσταξης. Ποιος ο ρόλος των Μονών του Αγίου Όρους στα αποστάγματα. Τί σχέση μπορεί να είχαν οι αρχαίες Διονυσιακές τελετές με τα Μυστήρια των Μεγάλων Θεών και ποια είναι η σύνδεσή τους με τα μικρά πανηγύρια που στήνονται πλέον και στη Σαμοθράκη, εδώ και δεκαετίες, κάθε Οκτώβριο, μετά τον τρύγο, στα γνωστά μας «καζάνια».

Με τη βοήθεια καλής παρέας, ενημερωθήκαμε, παράλληλα, για τη διαδικασία της απόσταξης, ενόσω δοκιμάζαμε σε γιορτινή ατμόσφαιρα «γίδα γοργόβραστ», κατανοήσαμε γιατί πρέπει να απορρίπτουμε τις «κεφαλές» και τις «ουρές» του αποστάγματος, καταλάβαμε τί είναι τα γράδα και τί το διπλό βράσιμο, πώς πρέπει να μεταφέρουμε και πώς να αποθηκεύουμε τα αποστάγματα και γιατί πρέπει να τα αφήνουμε να ηρεμήσουν πριν τα καταναλώσουμε.
Καθώς, όμως, τα τσίπουρα μπορεί να είναι και παλαιωμένα, πήγαμε στις Σέρρες, σε ένα αποσταγμοποιείο και πληροφορηθήκαμε για τη σημασία του τρόπου κατασκευής και της προέλευσης του βαρελιού στο τελικό αποτέλεσμα, πόσο μπορεί να διαρκέσει η παλαίωση και τί αρώματα μπορεί να προσδώσει στο περιεχόμενο και κυρίως πως πρέπει να το καταναλώνουμε για να το απολαύσουμε.

Επειδή όμως όπως και στο κρασί, έτσι και στο τσίπουρο, για να έχεις ένα ποιοτικό προϊόν, πρέπει να έχεις άριστη πρώτη ύλη. Ο πρώτος μας σταθμός ήταν στο Σουφλί Έβρου. Εκεί είδαμε πως γίνεται ο τρύγος του σταφυλιού, ρωτήσαμε για τον τρόπο που πρέπει να συμπεριφερθεί ο αμπελουργός στο κλήμα, αλλά και για τις ποικιλίες που ενδείκνυνται για να παράξει κανείς ποιοτικό τσίπουρο.

Τα υπόλοιπα, επί της οθόνης…