Δραματική σειρά εποχής, 8 ωριαίων επεισοδίων, παραγωγής Palomar, 2020.

Η σειρά διαδραματίζεται μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και την τραγωδία των στρατοπέδων εξόντωσης. Οι λίγοι επιζώντες επιστρέφουν σπίτι τους. Για κάποια από τα μικρά παιδιά και τους εφήβους που έζησαν την φρίκη, δεν θα υπήρχε οικογένεια που θα τους περίμενε.

Αυτή είναι η δικιά τους ιστορία αλλά και η ιστορία μερικών γενναίων ενηλίκων που βοήθησαν τους νέους να επιστρέψουν σιγά σιγά στη ζωή τους.

Ανακαλύπτουν πώς να ζήσουν ξανά και λένε τις ιστορίες της χαμένης τους ανθρωπιάς. Για να το κάνουν αυτό, πρέπει πρώτα να περάσουν από δύσκολες δοκιμασίες και να νικήσουν φαντάσματα του παρελθόντος.

Για να μάθει από πού προέρχεται η καρφίτσα, ο Ντάβιντε έρχεται σε επαφή με τον συνταγματάρχη Ντε Τζόρτζι, έναν από τους αξιωματούχους που είναι υπεύθυνος για τον εντοπισμό φυγάδων εγκληματιών πολέμου. Έτσι διαπιστώνει ότι η καρφίτσα ανήκε σε διμοιρία με επικεφαλής τον υπολοχαγό Μπιάνκι, που κατηγορείται ότι διέπραξε μια σειρά εγκλημάτων εναντίον αμάχων. Ωστόσο, πρέπει ακόμα να καταλάβει αν ο Ματία ήταν μέλος αυτής της διμοιρίας. Στο μεταξύ, στο κτήμα μαθαίνουν ότι έχει εκδοθεί εντολή έξωσης. Ο Στέφανο, ο νεαρός δικηγόρος, έχει μια ιδέα που μπορεί να τους επιτρέψει να μείνουν λίγο περισσότερο: προφασίζονται επιδημία τύφου, αναγκάζοντας τους καραμπινιέρους να αναβάλουν την έξωση. Ο αριθμός των παιδιών που θέλουν να φύγουν για την Παλαιστίνη αυξάνεται, αν και οι Άγγλοι δεν φαίνεται να είναι πρόθυμοι να αφήσουν κανένα πλοίο να κατευθυνθεί προς τη Γη της Επαγγελίας. Η Μίριαμ και ο Mατία έρχονται πιο κοντά, όπως ο Στέφανο και η Τζούλια. Ο Στέφανο την καλεί να τον συνοδεύσει σε έναν χορό, ώστε να μιλήσει απευθείας με τη μαρκησία Τερέντσι, παρουσιάζοντάς την ως μνηστή του. Συμφωνεί, αλλά, την τελευταία στιγμή, η μαρκησία δεν πάει και οι δυο τους καταλήγουν σε μια πλατεία όπου οι κάτοικοι της πόλης γιορτάζουν το τέλος του πολέμου. Την επόμενη μέρα, ο Γκάμπριελ αποφασίζει να τιμωρήσει τη μαρκησία…