Σειρά ντοκιμαντέρ 12 45λεπτων επεισοδίων, παραγωγή BRUTAL MEDIA σε συνεργασία με τη TV3 και τη MOVISTAR, 2019.
Η σειρά είναι ένα ταξίδι στον εαυτό μας, στα συναισθήματα και τις ανησυχίες μας. Τα συναισθήματα που μας χαρακτηρίζουν ως ανθρώπινα όντα. Η τέχνη έχει τη δύναμη να προκαλεί κάθε είδους συναισθήματα και αισθήσεις. Χάρη σε αυτήν, μπορούμε να καταλάβουμε ποιοι είμαστε πραγματικά. Ο κύριος στόχος της σειράς είναι να μας ταρακουνήσει αλλά είναι επίσης ένα πρόγραμμα εκμάθησης, που προορίζεται για όλα τα ακροατήρια. Επειδή όλοι είμαστε ικανοί να επιθυμούμε, να αγαπάμε, να μισούμε, να γελάμε και να κλαίμε. Μέσα από την ομορφιά των καλλιτεχνικών μορφών, εισχωρούμε στις εσωτερικές λειτουργίες της ανθρώπινης φύσης. Όλοι οι καλλιτέχνες χρησιμοποιούν την τέχνη για να εκφράσουν τα συναισθήματά τους. Και χρησιμοποιούμε συναισθήματα για να κατανοήσουμε διάφορες πτυχές της ιστορίας της τέχνης.

Γιατί ερωτευόμαστε; Ο έρωτας είναι ένα από τα πιο πολύπλοκα συναισθήματα που υπάρχουν, ένα ακατανόητο αίνιγμα για πολλούς. Στη σημερινή εκπομπή πρωταγωνιστής μας θα είναι ο κεραυνοβόλος έρωτας, ένας έρωτας τόσο έντονος που έρχεται αναπάντεχα και είναι ακόμα πιο δύσκολο να εξηγηθεί.

Για να τον κατανοήσουμε λίγο καλύτερα, θα εστιάσουμε στον πιο διάσημο κεραυνοβόλο έρωτα στη λογοτεχνία, αυτόν του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας. Μαζί με τον Ραμόν Τζενέρ θα ταξιδέψουμε στη Βερόνα, την πατρίδα του αιώνιου σαιξπηρικού ζευγαριού, για να ανακαλύψουμε ότι ο έρωτας είναι μια από τις σπουδαιότερες κινητήριες δυνάμεις στην τέχνη. Ένα συναίσθημα που ήταν παρόν στη ζωή και το έργο του Σάντρο Μποτιτσέλι και του Μαρκ Σαγκάλ, αλλά και που πρωταγωνίστησε σε εμβληματικά έργα, όπως το «Φιλί» του Ροντέν.

Η ψυχαναλύτρια Φιλίπα Πέρι θα μας δώσει τη δική της, λιγότερο ρομαντική και πιο επιστημονική άποψη, σύμφωνα με την οποία υπάρχει περισσότερη χημεία στον έρωτα από όση θα θέλαμε να πιστεύουμε. Κι όπως ο Νεμορίνο ή ο Μπέντζαμιν Μπρίτεν, σίγουρα όλοι μας νιώσαμε κάποτε εκείνες τις πεταλούδες στο στομάχι. Ο έρωτας είναι τεράστιος και τρομερά πολύπλοκος, ένα θαύμα στο οποίο είναι εθισμένη και η τέχνη. Γιατί όσο πολύπλοκο κι αν είναι να περιγραφεί με λόγια όπως έκανε ο Σαίξπηρ, είναι ένα μοναδικό συναίσθημα, μια τρέλα που δεν πρέπει να προσπεράσουμε.