Κοινωνική δραματική σειρά, διασκευή του μυθιστορήματος του Νίκου Καζαντζάκη, παραγωγής 1975.

Η υπόθεση της σειράς εκτυλίσσεται στην ενδοχώρα της Μικράς Ασίας και πιο συγκεκριμένα στο χωριό Λυκόβρυση το 1921. Οι κάτοικοί του είχαν ένα παλιό έθιμο, κάθε 7 χρόνια έκαναν την αναπαράσταση των Παθών του Χριστού τη Μεγάλη Εβδομάδα και έπρεπε να διαλέξουν μερικούς από τους άνδρες του χωριού που θα υποδύονταν τους Αποστόλους και έναν που θα υποδυόταν τον Χριστό. Μαζεύονται οι δημογέροντες του χωριού και αποφασίζουν σε ποιους θα αναθέσουν τους ρόλους. Οι δημογέροντες είναι ο παπα-Γρηγόρης, ο γερο-Λαδάς, ο άρχοντας Πατριαρχέας, ο καπετάνιος και ο δάσκαλος του χωριού και αδελφός του παπα-Γρηγόρη. Οι δημογέροντες αποφασίζουν να δώσουν το ρόλο του Ιωάννη στο γιο του Πατριαρχέα, τον Μιχελή, το ρόλο του Πέτρου στο Γιαννακό, το ρόλο της Μαγδαληνής στην Κατερίνα, την πόρνη του χωριού, το ρόλο του Ιούδα στον Παναγιώταρο και τέλος το ρόλο του Χριστού στον πιο αθώο που δεν ήταν άλλος από τον βοσκό των προβάτων του Πατριαρχέα, τον Μανωλιό.

Καθώς οι ετοιμασίες προχωρούν, η άφιξη στη γειτονική Σαρακήνα μιας ομάδας προσφύγων με επικεφαλής τον παπα-Φώτη, προκαλεί την εχθρότητα των πιο αντιδραστικών στοιχείων του χωριού, που βλέπουν τους άκληρους πρόσφυγες σαν άμεση απειλή για τα υπάρχοντά τους. Όταν μάλιστα μετά το θάνατο του Πατριαρχέα, ο Μιχελής χαρίζει όλα τα υπάρχοντά του στους φτωχούς της Σαρακήνας, ο παπα-Γρηγόρης έξαλλος προσπαθεί να στρέψει τον αγά της Λυκόβρυσης εναντίον τους, κατηγορώντας τους σαν μπολσεβίκους και επαναστάτες.

Οι εξαθλιωμένοι πρόσφυγες προσπαθούν να εγκατασταθούν στο σπίτι και στα κτήματα του Πατριαρχέα. Ο παπα-Γρηγόρης επικεφαλής των χωριανών της Λυκόβρυσης τους λιθοβολούν και τους διώχνουν. Παραμένει μόνο ο Μανωλιός, τον οποίο συλλαμβάνει ο Παναγιώταρος και τον οδηγει στον αγά. Ο αγάς τον δικάζει και τον παραδίδει στον συγκεντρωμένο και εξαγριωμένο όχλο που ζητεί επίμονα την παραδειγματική του τιμωρία. Τον οδηγούν στην εκκλησία και εκεί ο Παναγιώταρος, αφού προηγουμένως τον ξυλοκοπήσει άγρια στη συνέχεια με την προτροπή του παπα-Γρηγόρη τον μαχαιρώνει μπροστά στην Άγια Τράπεζα. Ενώ το αίμα του νεκρού Μανωλιού βάφει την εκκλησία, οι πρόσφυγες της Σαρακήνας με επικεφαλής τον παπα-Φώτη φεύγουν από τη Λυκόβρυση για να αποφύγουν νέα αιματοχυσία, αναζητώντας νέο τόπο εγκατάστασης.

Ο παπα-Γρηγόρης φανατίζει τους Λυκοβρισιώτες να μην αφήσουν τους Σαρακινιώτες να μαζέψουν τις ελιές. Αντίθετα, οι Σαρακινιώτες πάνε στα κτήματα τραγουδώντας και ανυποψίαστοι, με τις ευχές του παπα-Φώτη.
Ο Παναγιώταρος πρωτοστατεί στα γεγονότα και χτυπά τον Μανωλιό.
Ο Αγάς τον κάνει Σεΐζη.
Ο παπα-Γρηγόρης ανακοινώνει στον Αγά ότι η δημογεροντία χαρακτήρισε τον Μιχελή ως "ανισόρροπο", επειδή χάρισε τα κτήματα στους Σαρακινιώτες και του ζητά να σφραγίσει το αρχοντικό.
Στη συνέχεια, επισκέπτεται τον δεσπότη για να τον ενημερώσει και να ζητήσει τη συνδρομή του. Ο δεσπότης πείθεται εύκολα.
Ο Παναγιώταρος, Σεΐζης πια, με τη βούλα του Αγά κατάσχει το γάιδαρο του Γιαννακού και τον παραδίδει στον Λαδά.
Ο Γιαννακός είναι απαρηγόρητος.
Ο παπα-Γρηγόρης επισκέπτεται τη Μαριωρή.