Εκπομπή με θέμα τις εικαστικές τέχνες παραγωγής 2024.

Η «Εποχή των Εικόνων» (2003-2023 ΕΡΤ) συμπλήρωσε 20 χρόνια σταθερής παρουσίας και καταγραφής της σύγχρονης εικαστικής σκηνής τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Σε αυτή την 20ετία δημιουργήθηκε ένα εθνικό αν και διεθνές αρχείο για τη σύγχρονη τέχνη δίνοντας παράλληλα στο κοινό τη δυνατότητα να γνωρίσει σπουδαίους καλλιτέχνες, μεγάλες εκθέσεις, μουσεία, συλλέκτες. Η Κατερίνα Ζαχαροπούλου που επιμελείται, ερευνά και παρουσιάζει επί 20 χρόνια την «Εποχή των Εικόνων» συνεχίζει να καταγράφει αυτόν τον συναρπαστικό και σύγχρονο κόσμο της τέχνης του οποίου τα μηνύματα, οι αναζητήσεις και οι μορφές συντονίζονται με καίρια ζητήματα της εποχής όπως οι ταυτότητες, οι οικολογίες, οι συλλογικότητες, οι γενιές ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών και η εκ νέου ανάγνωση των έργων τους, το σώμα, η ανάδειξη παραδοσιακών μορφών τέχνης μέσα σε νέα πλαίσια και με νέα γλώσσα, τα μουσεία και οι νέοι τους στόχοι, η ζωγραφική, η γλυπτική και η κινούμενη εικόνα μέσα από διαφορετικές αναγνώσεις του Κόσμου, των φύλλων, των τόπων, της ιστορίας τους.

Ο Νέος κύκλος των 12 αρχικά επεισοδίων εστιάζει σε καλλιτέχνες και εκθέσεις που αυτή τη χρονική στιγμή επαναπροσδιορίζουν όλα αυτά τα ζητήματα, στον τρόπο που τα μουσεία αντιλαμβάνονται τον μουσειολογικό και κοινωνικό τους ρόλο, με νέες πρακτικές και αφηγήσεις κάνοντας αισθητό το γεγονός ενός κόσμου που αλλάζει ραγδαία.

Η Εποχή των Εικόνων ταξιδεύει στο Παρίσι και παρουσιάζει την έκθεση της ελληνοκύπριας καλλιτέχνιδας Μαρίας Λοϊζίδου στο Μουσείο Κυνηγιού και Φύσης (Musée de la Chasse et de la Nature)
Η Μ.Λοϊζίδου μιλά στην Κ. Ζαχαροπούλου για την προσέγγισή της στα εκθέματα του μουσείου που έχουν να κάνουν με την απεικόνιση ζώων και πουλιών μέσα από τη ζωγραφική και τη γλυπτική περασμένων εποχών όταν το κυνήγι και η σχέση του Ανθρώπου με τη φύση και τα ζώα υπήρχε σε εντελώς διαφορετικά πλαίσια απ ’ότι στην σύγχρονη εποχή των μεγάλων οικολογικών ζητημάτων. Τα έργα της Μ. Λοϊζίδου όπως και ο τίτλος της έκθεσης «Moi Balbuzard Migrand»-«Εγώ ο Μπαλμπουζάρ ο μετανάστης» δίνουν με ευαισθησία και μέτρο εικόνες και ιστορίες μεταναστεύσεων, ομορφιάς και συσχετισμών με το παρελθόν και το σήμερα. Στο επίκεντρο αυτής της πρότασης βρίσκεται το ζήτημα της μετανάστευσης με αναφορά στα αποδημητικά πτηνά στη Γαλλία. Εκθέματα του μουσείου και έργα δικά της δημιουργούν νέες αφηγήσεις αναδεικνύοντας τον πλούτο της συνύπαρξης και τη δύναμη της φιλοξενίας.
Στον αίθριο χώρο του μουσείου βλέπουμε τέσσερα μεγάλα συρμάτινα πανιά-τέντες κρεμασμένες που είναι φτιαγμένες στο χέρι ενώ κάθε τέντα είναι αφιερωμένη σε μια εποχή και στα αποδημητικά πουλιά που πετούν πάνω από το Παρίσι όλο το χρόνο. Μέσα στις αίθουσες του μουσείου γύρω στα 20 έργα της Μ.Λοϊζίδου, γλυπτά, σχέδια και κεντήματα στέκονται δίπλα, κάτω ή πλάγια στα εκθέματα του μουσείου. Η καλλιτέχνις αφηγείται όλο της το σκεπτικό, την εμπειρία και τη σύνδεση με το σύνολο της δουλειάς της όχι μόνο στα μέρη της κατασκευής των έργων της αλλά και σε ένα βαθύτερο ψυχικό και υπαρξιακό επίπεδο. Στην εκπομπή για το έργο της Μ.Λοϊζίδου και τη σημασία του μουσείου μιλά ο Remy Provendier, υπεύθυνος των συλλογών του μουσείου.